ఉన్నత శిఖరాలకు చేరుకోవాలంటే...

ధా... ధా... ధీన్... ధా..." లయ బద్ధంగా నాట్యం చేస్తున్న స్వస్తి పాదాలు వేగంగా వేదికను తాకుతుంటే, మంత్రముగ్ధులై ప్రేక్షకులు ఆమె నృత్యాన్ని చూస్తున్నారు.

- కథ • సర్వ మిత్ర

ధా... ధా... ధీన్... ధా..." లయ బద్ధంగా నాట్యం చేస్తున్న స్వస్తి పాదాలు వేగంగా వేదికను తాకుతుంటే, మంత్రముగ్ధులై ప్రేక్షకులు ఆమె నృత్యాన్ని చూస్తున్నారు. ఆమె ఎంతో చక్కగా నృత్యం చేసింది. అకస్మాత్తుగా ఆమె చెవి పోగు ఒకటి వదులై జారి కింద పడిపోయింది. నాట్యం చేస్తున్న ఆమె కాలు దానిపై పడటంతో ఆమె జారి వేదిక మీద పడిపోయింది. దాంతో ప్రేక్షకులు ఒక్కసారిగా అయ్యో అంటూ ఆమెకైమనా దెబ్బలు తగిలాయేమో అని ఆదుర్దాగా చూస్తూ ఉండిపోయారు. అయినా కింద పడిపోయిన స్వస్తి తిరిగి, లేచి సంగీతానికి అనుగుణంగా నాట్యం ప్రారంభించింది. సంగీతం ఆగకపోవడంతో స్వస్తి అదే ఉత్సాహంతో ఎలాంటి బెదురు కనిపించనీయకుండా మిగిలిన ప్రదర్శనను పూర్తి చేసి నృత్యానికి సంబంధించిన ఫైనల్ పోజ్ ముగింపు పలికింది. ప్రేక్షకులు చప్పట్లు కొట్టి ఆమెను మెచ్చుకున్నారు.

“ఇది చాలా అన్యాయం. నాకే ఎందుకు జరిగింది?" కాలికి వేసిన ప్లాస్టర్ చూసి స్వస్తి రుసరుస లాడింది వాళ్లు డాక్టర్ వద్ద నుంచి వస్తున్నప్పుడు. ఆమె పడిపోవడం, ఆ తర్వాత లేచి తిరిగి నృత్యం చేయడం వల్ల ఆమె పాదానికి చిన్న దెబ్బ తగిలింది. నొప్పి తగ్గటానికి, త్వరగా కోలుకోవడానికి డాక్టర్ బెడ్ రెస్ట్ సూచించాడు.

"బేటా, నువ్వు మధ్యలో పడిపోయినా, భయపడకుండా లేచి మళ్లీ నాట్యం చేసావు. చూడు, అది చాలా ముఖ్యమైంది. ఒకవైపు నొప్పి పెడుతున్నా నువ్వు ప్రదర్శనను ఆపకుండా కొనసాగించిన తీరు అభినందించదగినది. నిన్ను చూస్తుంటే గర్వంగా ఉంది స్వస్తీ” అంది స్వస్తి వాళ్ల అమ్మ ఆమె వీపును నిమురుతూ. “అమ్మా... నాకు వచ్చే వారం మ్యాథ్స్ పరీక్ష ఉంది. టీచర్ ఇంకా పోర్షన్ పూర్తి చేయలేదు.నేను స్కూల్కి వెళ్లకపోతే ఫెయిల్ అవుతాను" అన్నది స్వస్తి దిగులుగా వాళ్ల అమ్మవైపు చూస్తూ.

"స్వస్తి, నువ్వేమీ దిగులు పడకు. నువ్వు క్లాసుకు వెళ్లకపోయినా మిగతా పిల్లలను తొందరగానే చేరుకుంటావు. నువ్వు ఇంట్లో ఉండి నువ్వు చదువుకునేందుకు ఇది మంచి అవకాశంలా భావించు" తల్లి ఆమెకు భరోసా ఇచ్చింది.

“అయ్యో అమ్మా... నువ్వు ఎప్పుడూ అంతే...ఏదో రకంగా ప్రతిదాన్నీ ఎలాగో అలాగా... అవకాశంగా మార్చుకుంటావు" అంది స్వస్తి.

"డాక్టరు ఈ బ్యాండేజీ తీయడానికి ఎన్ని రోజులు పడుతుంది?” అడిగింది స్వస్తి వాళ్ల అమ్మను.