ஆடு மேய்க்க ஆள் வேணும்

நஞ்சன் கொரங்காட்டில் கருவேல மரத்தின் நிழலில் அமர்ந்திருந்தான்.

- வா.மு.கோமு

ரூ.7,500 இரண்டாம் பரிசுக் கதை

செம்புளி ஆடுகள் கொரங்காட்டின் கடைக்கோடியில் கிலுவை வேலிக்கு அருகாமையில் குட்டானாய் மேய்ந்தபடியிருந்தன. நஞ்சன் தன் பிறந்த ஊரான பள்ளிப்பாளையத்துக்கே திரும்பி வந்து ஆறேழு மாதங்கள் தானாயிற்று. முன்பாக சென்னிப்பாளையத்தில் பொடுசாவின் வழுவிலேயேதான் இருந்தான்.

பிள்ளைவரம் வேண்டி நஞ்சன் தன் ஊரைவிட்டு மனைவியின் ஊரில்போய் வாழ்க்கையை ஓட்டிக்கொண்டிருந்தான். அங்கு பாளையத்தார் பண்ணையத்தில்தான் பத்துவருட காலம் இருந்தான். இவனது அப்பனான சுப்பனுக்கு உடல்நிலை சரியில்லாமல் போனதை சாக்காட்டிக்கொண்டு பையன் சண்முகனோடும், பொடுசாவோடும் சொந்த ஊருக்கே வந்தவனுக்கு செங்குந்தர் பண்ணையத்தில் வேலை காத்துக்கொண்டிருந்தது.

ஊருக்குள் முன்புபோல யாரும் விவசாயத்தை முழுநேரமும் செய்வதில்லைதான். பல தோட்டங்களில்தென்னைமரங்கள் காய்ந்து மொட்டையாய் நின்றிருக்க சிலரே விடாப்பிடியாய் விவசாயத்தை மாடு கன்னுகளுக்கு தீவனத்துக்காவது ஆகட்டுமென பாங்கு பார்த்து வைத்திருந்தார்கள். சாலையோரத்தில் நிலம் வைத்திருந்தவர்கள் அதை தொகைக்கு விற்றுவிட, அவை கம்பிவேலி போடப்பட்டு நிற்கின்றன.

செங்குந்தருக்கு குறுநகரில் அரிசி ஆலை இருந்தது. அவரின் பெரியபையன் அதை கவனித்துக்கொள்கிறான். இருந்தும் செங்குந்தர் தன் புல்லட்டை தினமும் எடுத்துக்கொண்டு புடுபுடுவென குறுநகருக்குப் போய்வருவதை வழக்கமாய் வைத்திருந்தார். உள்ளூர் பஞ்சாயத்து தேர்தலில் இரண்டுமுறை நின்று இரண்டுமுறையும் ஐம்பது வாக்குகள் மட்டுமே பெற்று தோற்றவர்தான். சின்னவன் திருப்பூரில் பனியன் கம்பெனி வைத்து மனைவியோடு அங்கேயே தங்கிவிட்டான். நோம்பிநொடிக்கு பள்ளிப்பாளையத்துக்கு வருவதோடு சரி.