આ માસ્તર મારતો નથી, નરી મોજ જ કરાવે છે...

‘શિક્ષક ખરો ને બાળદોસ્ત એ ઝાઝેરો, બાળકો સાથેનું ગમતીલું એનું કામ’ સ્વરચિત કાવ્યપંક્તિથી પોતાનો પરિચય આપતા યુવાન ગુરુજી ‘રઘુ રમકડું’ની શિક્ષણપદ્ધતિ એવી છે કે બાળકો સ્કૂલે જવા રીતસર જીદ પકડે છે. ચાલો બેસીએ, ગીત-સંગીત, નૃત્ય-નાટ્ય, રમકડાંથી અભ્યાસ કરાવતા આ માસ્તરના વર્ગમાં.

- જયેશ દવે (ભાવનગર)

કલાસની વચ્ચે ઊભેલા શિક્ષકે પોતાના શરીર પર એવી રીતે સેલોટેપ લગાડી છે કે જેથી ગુંદરવાળો ભાગ બહારની બાજુ રહે. ફર્શ પર પ્લાસ્ટિકના દડાભરેલી ટોપલીઓ પડી છે. બે-બે વિદ્યાર્થીઓને કહેવામાં આવે છે કે ટોપલીમાંથી બૉલ ઉપાડી એ સેલોટેપ પર ચોંટાડવા. એક મિનિટમાં કેટલા બૉલ ચોંટાડ્યા એ ગણવાના.. આખી રમત દરમિયાન અને નાના ટાબરિયા વિદ્યાર્થી તાળીઓ પાડીને બીજાને પાનો ચડાવે.

આ કોઈ કલ્પનાચિત્ર નથી, અમરેલી જિલ્લાના જાફરાબાદ તાલુકાની એક પ્રાથમિક શાળાના વર્ગખંડનું આ દશ્ય છે. છે ને મજા પડે એવું?!

આ પ્રયોગશીલ શિક્ષક એટલે રાઘવભાઈ કટકિયા. જો કે શિક્ષણ ક્ષેત્રે એમની ઓળખ રઘુ રમકડું સર તરીકેની. આ ઓળખ એમના માટે નાનપની નહીં, સમ્માનની છે, કારણ કે એમનાં રમકડાંઓથી જ હજારો બાળકોને એમનું ગમતું વિશ્વ મળ્યું છે.

અમરેલી જિલ્લાના સાજિયાવદર ગામના પ્રજાપતિપરિવારના આ રાઘવના પરિવારમાં કોઈ શિક્ષક નથી, પરંતુ વ્યવસાયે ઈંટો પાડવાનું કામ કરતા આ પરિવારમાં ઊછરેલા, ઘડાયેલા રઘુને સતત વિચાર રહેતો મોટા ભાગનાં બાળકોને કેમ શાળાએ જવું ગમતું નથી? અને આ વિચારથી જ એ શિક્ષક બનવા પ્રેરાયા. પીટીસી કર્યું અને આખરે શાળાને જ પોતાનું કર્મ ક્ષેત્ર બનાવી.

કારકિર્દીનાં પ્રારંભિક વર્ષોમાં સરવડા સ્વામિનારાયણ ગુરુકુળ અને દ્વારકા જિલ્લાના કલ્યાણપર તાલુકાની હનુમાનધાર પ્રાથમિક શાળામાં સેવા બજાવ્યા બાદ ૨૦૧૫માં અમરેલી જિલ્લાના જાફરાબાદ તાલુકાના મિતિયાણાની પ્રાથમિક શાળામાં સેવારત થયા. આ નાનકડા ગામની નાની શાળામાંથી શિક્ષણ ક્ષેત્રે નાવીન્યપૂર્ણ પ્રયોગ સાથે પ્રખ્યાત થયેલા રઘુ રમકડાનો જન્મ થયો.