ആട്ടങ്ങയേറ് ദർശിച്ചാൽ ഭാഗ്യം

വിശ്വാസം...

- പന്തലക്കോട്ടത്ത് ദാമോദരൻ നമ്പൂതിരി

സൂര്യവംശജനായ മാന്ധാതാവ് വളരെ കാല നൈപുണ്യഭരണത്തിനു ശേഷം രാജ്യഭാരമെല്ലാം ഒഴിഞ്ഞ് പരമപദം പ്രാപിക്കുന്നതിനാഗ്രഹിച്ച് പരമശിവനെ തപസ്സു ചെയ്തു. തപസ്സിൽ സംപ്രീതനായ ദേവൻ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുകയും ഇഷ്ടമുള്ളവരം ചോദിക്കുവാൻ ആവശ്യപ്പെടുകയും ചെയ്തു. ഭൗതികദേഹ ത്യാഗം വരെ അങ്ങയെ പൂജിക്കാൻ അങ്ങയുടെ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട ഒരു ചിഹ്നം നൽകുമാറാകണം എന്നാണ് മാന്ധാതാവ് അപേക്ഷിച്ചത്. പരമശിവൻ കൈലാസത്തിൽ വെച്ച് ഏറ്റവും ശേഷ്ഠവും ശ്രീപാർവ്വതി വെച്ചു പൂജിക്കുന്നതുമായ ശിവലിംഗം ആഭക്ത ശിരോമണിക്ക് നൽകി അന്തർദ്ധാനം ചെയ്തു.

ഒരു രാജ്യർഷി ദിവ്യമായ ശിവലിംഗവും ശിരസ്സിൽ വഹിച്ച് കൈലാസത്തിൽ നിന്ന് യാത്ര തിരിച്ചു. ബോധോദയമുണ്ടായപോലെ താഴോട്ടു താഴോ ട്ടു വന്ന് ഒടുവിൽ ഇന്ന് തിരുമാന്ധാംകുന്ന് എന്ന നാമത്തിലറിയപ്പെടുന്ന കുന്നിൽ വന്നു ചേർന്നു. കുന്നിന്റെ വടക്കുഭാഗത്തു കൂടി ഒരു ജലപ്രവാഹം സ്വഛന്ദമായി ഒഴുകിയിരുന്നു. ഗരുഡൻ, പഞ്ചവർ ണ്ണക്കിളി, ചകോരം, തുടങ്ങിയ പക്ഷികളുടെ കള കൂജനങ്ങളാൽ മാധുര്യമാർന്നതായിരുന്നു അവിടം. പശു, പുലി, ആന, സിംഹം, തുടങ്ങിയ മൃഗങ്ങൾ ജാത്യാദി വൈരം കൂടതെ സൈ്വര്യ വിഹാരം ചെയ്തിരുന്നു. ചെമ്പകം ചന്ദനം കുങ്കുമം തുടങ്ങിയ വൃക്ഷങ്ങളാൽ സുഗന്ധപൂരിതവും പ്രകൃതി മനോഹരവുമായ ഈഗിരി പ്രദേശം അദ്ദേഹത്തെ അത്യധികം ആകർഷിച്ചു.

പരമശിവൻ വരം നൽകുന്ന സമയത്ത് അരുളി ചെയ്ത പോലെ പെട്ടെന്ന് ശിരസ്സിൽ വഹിച്ചിരുന്ന ശിവലിംഗത്തിൽ കൂടുതൽ ഭാരം തോന്നുകയും മാന്ധാതാവ് ശിവലിംഗം താഴെ വെക്കവെ അത് ഭൂമിയിൽ ഉറച്ചു പോകുകയും ചെയ്തു.