நெஞ்சில் மோதிய அலைகள்...

இறையனார் மேலக்காடு ஊராட்சி ஒன்றிய தொடக்கப்பள்ளி. அன்று சுதந்திரத் திருநாள். கிழக்குநோக்கி திடலின் மத்தியில் தேசியக்கொடி பறந்தது. அப்போதுதான் கொடி ஏற்றியிருந்தார்.

- பட்டுக்கோட்டை ராஜா

தலைமை ஆசிரியர் குமரகுரு தலைமையின் கீழ் மூன்று ஆசிரியர்கள் இருண்டு ஆசிரியைகள் - இருநூறு மாணவ-மாணவியர் கொடி வணக்கம் செலுத்திவிட்டுத் தத்தமது வகுப்பறைக்கு அணிவகுத்துச் சென்றனர். வழியில் ஆசிரியை சகுந்தலா ஆரஞ்சு வில்லைகள் சாக்லேட் நிறைந்த தட்டேந்தி நின்று ஒவ்வொரு பிள்ளைக்கும் இனிப்பு வழங்கினாள்.

ஒரு மாணவன் இரண்டு வில்லைகள் எடுப்பதைக் கவனித்த சகுந்தலா, அவனைக் கையும் களவுமாகப் பிடித்துவிட்டாள்.

"ஏண்டா நீ மட்டும் ரெண்டு எடுத்தே?”

அவன் மிரண்டு போனான்-"இல்ல டீச்சர், வீட்ல தங்கச்சி இருக்கா... அவளுக்குத்தான் எடுத்தேன்!”-தயங்கித் தயங்கிச் சொல்லி முடித்தான் சட்டெனக் சகுந்தலாவின் மனம் இரங்கி விட்டது. "சரி சரி போ... எல்லாரும் வகுப்புக்குப் போனதும் அவங்கவங்க ஆசிரியரிடம் சொல்லிட்டு வீட்டுக்கு போகலாம்.... இன்னிக்கு அரசு விடுமுறை தெரியுமில்லையா?"

"தெரியும் டீச்சர்!'"- குழந்தைகள் குஷியோடு தலையாட்டினர்.

இனிப்பு விநியோகம் முடிந்ததும், எல்லா பிள்ளைகளையும் வீட்டுக்கு அனுப்பிவிட்டு ஆசிரியர் பெருமக்கள் தலைமை ஆசிரியர் அறைக்கு வந்து, விடைபெற்றுக் கொண்டனர்.