Ve yeni teknemiz suya kavuşuyor

Uzun süre bakımı ihmal edilmiş, karada yatan teknelerin işleri bitmez! Üstelik bir de ikinci el ve yaşlı bir tekne olunca!.. Yorucu ve tabii epeyi masraflı bir uğraştan sonra yeni yelkenlimiz Ocelot denize indi ama bu kez de motor çalışmadı, iyi mi?!

Aralık ayındaki yazımı, Preveze’den aldığımız katamaranımızı Türkiye’ye getirme hazırlıkları yaparken noktalamıştım. Tekneyi aldığımızdan beri neredeyse bir ay süren hazırlık çalışmalarımızın artık sonlarına gelmiştik. Aslında uzun süre bakımı ihmal edilmiş, karada yatan teknelerin işleri bitmez! Hele ki ikinci el ve yaşlı bir tekne olunca, uzun süre sahiplenmek istiyorsanız, esaslı ve masraflı bir süreci göze almanız gerekiyor. Biz uzun işleri zamana yayarak yapmayı planlamıştık. Zaten teknenin bu sürecinin aceleye getirilemeyeceğini de çok iyi biliyorduk.

Bu arada tekne kaydı için gerekli olan Delaware şirket kurma işleri uzadıkça uzadı. Bunu fazla dert etmedik. Ne olur ne olmaz diye teknenin eski sahibi Daniel’den, benim belli bir sürede Türkiye’ye getirebilmem için liman polisinden tasdikli bir kaptan tayin belgesi almıştık. Bu belgeyle istediğimiz zaman yola çıkabilirdik. Listemizde kalan son işleri tamamlamak için tempomuzu hızlandırdık. Direk tepesinde demir lambası yanmıyordu, direğe tırmanıp tamir ettim ve ıstralya bağlantılarını kontrol ettim. Biraz marangozluk yaparak ilave dolap ve yatak altlarını daha kullanışlı hale getirmek için kapaklar açtım. Tuvalete bakım yapıp, gereken parçaları yeniledim. Eski zehirli boyalardan kurtulan tekneye astar ve zehirli boya uygulandı.