લગભગ ૧૯૫૯ના ડિસેમ્બરનું ત્રીજું કે છેલ્લું સપ્તાહ. મુંબઈના કોટ વિસ્તારમાં આવેલી કારવાર સ્ટ્રીટ (હવે વજુ કોટક માર્ગ)માં આવેલા કાર્યાલયમાં પહેલી વાર તંત્રીની ખુરસી પર બેઠાં ત્યારે એકાદ ક્ષણ માટે આંખના ખૂણા ભીના થયા-ન થયા ત્યાં સદ્ગત પતિના આખરી શબ્દો યાદ આવ્યાઃ ‘મધુ, હવે તારે આપણાં છએ છ સંતાનોને સાચવવાનાં છે, હિંમત રાખીને આગળ વધજે...’ આ શબ્દો ફરી ફરીને કાનમાં ગુંજ્યા, તરત આ જાજરમાન મહિલાએ મન મજબૂત કર્યું અને કામમાં મન પરોવ્યું. છ સંતાન. બે થોડાક સમજણા થયેલા પુત્રો અને એક નાનકડી રૂપકડી પુત્રી. ત્રણ સામયિકો-બે માસિક અને એક સાપ્તાહિક.
ઘણા લોકોએ માન્યું હશે કે વજુ કોટકના સ્વપ્ના સમાં આ સામયિકોનું બાળમરણ થઈ જશે, પરંતુ આવા લોકોને કદાચ ખયાલ નહોતો કે વજુ કોટકનાં અર્ધાંગિની આ ત્રણે સામયિકોનો ધરખમ વિકાસ આગવી કોઠાસૂઝ અને અથાક પુરુષાર્થથી કરી દેખાડશે. યસ, આ વાત વાચકો માટે મધુરી કોટક અને ચિત્રલેખા પરિવારના અમારા સૌને માટે મધુબહેન એવાં માનુનીની છે. ૧૯૫૯ના નવેમ્બરની ૨૯મીએ વજુ કોટકે અકાળે ચિરવિદાય લીધી ત્યારે રડતાં-કકળતાં બેસી રહેવાને બદલે પતિના સ્વપ્નને સાકાર કરવા મધુબહેને કમર કસી લીધી. કેવી રીતે કામ કરતાં મધુબહેન? આવો, જાણીએ...
દર વરસે ધનતેરસના દિવસે ચિત્રલેખાના લેખકો, કાર્ટૂનિસ્ટ્સ અને અન્યોને નિમંત્રીને મોં મીઠું કરાવવાની અજોડ પ્રણાલી ચિત્રલેખાએ સ્થાપી હતી. એવા એક પ્રસંગે પત્રકાર શિરોમણ મુરબ્બી વિજયગુપ્ત મૌર્ય વાસુભાઈએ વાતવાતમાં કહેલું: ‘લગભગ મૂગાં લાગે એટલી હદે ઓછાંબોલાં મધુબહેને વજુભાઈની પડખે રહીને કામ કેવી રીતે શીખી લીધું એનું અમને સૌને તો ઓસાણ પણ ન રહ્યું!’
વાસુભાઈની વાતમાં હોંકારો પૂરતાં મૂર્ધન્ય કવિ વેણીભાઈ પુરોહિત બોલ્યા હતાઃ ‘સાવ સાચી વાત. જન્મભૂમિમાં દર શનિવારે આવતી મારી કૉલમ અખા ભગતના ધપ્પા વાંચીને મધુબહેને એક દિવસ મને સૂચવ્યું કે તમે તુલસીદાસજીના ‘રામચરિત માનસ’ની શૈલીમાં જે કૉલમ ‘જન્મભૂમિ’માં લખો છો એવું કંઈક ‘જી’ મૅગેઝિનમાં લખોને. આ સૂચનના અમલ રૂપે મેં ફિલ્મી રામાયણ કૉલમ શરૂ કરી. એ કૉલમ જબરદસ્ત લોકપ્રિય નીવડી.'
Diese Geschichte stammt aus der January 15, 2024-Ausgabe von Chitralekha Gujarati.
Starten Sie Ihre 7-tägige kostenlose Testversion von Magzter GOLD, um auf Tausende kuratierte Premium-Storys sowie über 8.000 Zeitschriften und Zeitungen zuzugreifen.
Bereits Abonnent ? Anmelden
Diese Geschichte stammt aus der January 15, 2024-Ausgabe von Chitralekha Gujarati.
Starten Sie Ihre 7-tägige kostenlose Testversion von Magzter GOLD, um auf Tausende kuratierte Premium-Storys sowie über 8.000 Zeitschriften und Zeitungen zuzugreifen.
Bereits Abonnent? Anmelden
મિડલ ચાઈલ્ડ સિન્ડ્રોમઃ ન અહીંના... ન ત્યાંના
પરિવારના સૌથી મોટા અને સૌથી નાના બાળકને ઘણા ‘વિશેષાધિકાર’ મળે છે, પણ...
નવું વર્ષ... નવી શરૂઆાત
બીજાનું જોઈ જોઈને સંકલ્પ લેતાં હો તો પણ કમ સે કમ જાત માટે લીધેલાં વચન પૂરાં કરો... કોઈ ભાર રાખ્યા વગર
ગરમાવો અને બાર ર્માહનાની ઊર્જા મેળવવી છે?
શિયાળામાં શરીરને નીરોગી રાખે છે આ પાક અને વસાણાં.
પારાવાર સંઘર્ષ બન્યો અખૂટ શક્તિનો સ્રોત!
જન્મથી જ નિઃસહાય આ મહિલા બીજાનો સહારો બનવાનો નિશ્ચય કરીને બેઠી. શરીરથી દિવ્યાંગ, પણ મનથી મક્કમ એવાં ૬૨ વર્ષનાં આ સન્નારી અન્યોનાં સપનાં સાકાર કરવા જહેમત ઉઠાવી રહ્યાં છે.
જડીબુટ્ટીના જાણતલ કરે છે ઉપચાર
જંગલની કીમતી વનસ્પતિથી પ્રાચીન પદ્ધતિએ આરોગ્ય સારવાર કરતા આદિવાસી વૈદું ભગતનાં નામ-કામ બહુ અજાણ્યાં નથી.એમની સસ્તી અને કારગત ઔષધિય ચિકિત્સાકળાને હવે સરકારી પીઠબળ પણ મળી રહ્યું છે.
ત્રીજી રાજકીય ઈનિંગ્સમાં બાપુ કેટલા સફળ થશે?
૮૪ વર્ષના શંકરસિંહ વાઘેલા હવે ‘પ્રજાશક્તિ ડેમોક્રેટિક પાર્ટી' નામે નવો રાજકીય પક્ષ લઈને ફરી વાર ગુજરાતના રાજકીય રણમેદાનમાં કૂદ્યા છે. બાપુનો આ રાજકીય દાવ ખરેખર છે શું?
લેભાગુ ભૂવા-તાંત્રિક હજી કેટલાને ખુવાર કરશે?
ચમત્કાર અને પરચાની વાતો પ્રસરાવી પૈસા, પદ, પ્રતિષ્ઠા અપાવવાનો તથા અસાધ્ય બીમારીની સારવાર કરી આપવાનો દાવો કરતા તાંત્રિક અને ભૂવા ગુજરાતમાં વધતા જાય છે. આવી અંધશ્રદ્ધા ડામવા કાયદો છે, તેમ છતાંય લોકો એમની જાળમાં ફસાયા જ કરે છે. હદ તો એ છે કે હમણાં આવો એક ભૂવો અમદાવાદની હૉસ્પિટલમાં એક દરદીના ‘ઈલાજ’ માટે પહોંચી ગયો!
પાનખરનું પ્લાનિંગ અને એકલતાના કિનારા
આપણે ત્યાં વૃદ્ધોની વસતિ સામાન્ય રીતે મોટી છે અને આરોગ્યસંભાળ ને સુવિધાને કારણે એમાં ઉમેરો થઈ રહ્યો છે. લોકોની આવરદા તો વધી છે, પરંતુ અનેક શારીરિક, મનોવૈજ્ઞાનિક અને સામાજિક પરિવર્તનોનો સામનો કરવો પડતો હોવાથી બધા પોતાની ભાવના અને ખુશીથી જીવી શકતા નથી. એમાંના ઘણા લોકો વૃદ્ધાવસ્થામાં એકલતા અને હતાશાનો અનુભવ કરે છે.
માનું દૂધ પણ અમૃત સમાન રહ્યું નથી!
નવજાત શિશુનો પહેલો આહાર એટલે એની જનેતાનું દૂધ. એ દૂધ જે બાળક માટે અનેક વ્યાધિ સામેનું ટૉનિક પણ છે. જો કે હવે એવો દાવો કરી શકાય એમ નથી. હવા અને પાણીમાં ઠલવાતાં વિષારી તત્ત્વો તથા કેમિકલ્સ કોઈ ને કોઈ રીતે આપણા શરીરમાં પહોંચે છે. એ પ્રમાણ એટલું વધી ગયું છે કે એનાથી તો હવે માતાનું દૂધ સુદ્ધાં અભડાઈ ગયું છે.
સંવેદનશીલ સાહિત્યકારના મનોજગતમાં ડોકિયું
સામાજિક નિસબત સાથે લલિત સાહિત્યનું સંતુલન જાળવી સાતત્યથી સર્જન કરતાં હિમાંશી શેલતને પ્રતિષ્ઠિત ‘કુવેમ્પૂ રાષ્ટ્રીય પુરસ્કાર' જાહેર થયો છે ત્યારે આ...