చి(న్ని)న్న నవ్వు నవ్వింది...!

చిన్ని గుక్క తిప్పుకోకుండా ఏడుస్తూనే ఉంది, ఎంత సముదాయించినా ఆగడం లేదు.

చిన్ని గుక్క తిప్పుకోకుండా ఏడుస్తూనే ఉంది, ఎంత సముదాయించినా ఆగడం లేదు. చల్ల గాలి అప్పుడే వేస్తున్న కాంక్రీటు బిల్డింగుల పై నుండి వస్తూ కొంత వేడెక్కింది. ఇద్దరు అన్నలు ఎంత సర్ది చెప్పినా అమ్మ కోసం చూస్తూ మాటలు రాని చిన్ని చేస్తున్న మారాం అంతా... ఇంతా కాదు.

ఒక వైపు పని, మరో వైపు చిన్నదాని ఏడుపు అప్పుడప్పుడూ చిరాకు వస్తుంది. కానీ తనని ఎత్తుకోగానే అది తన చిన్ని చిన్ని చేతులతో తాకుతుంటే వచ్చే ఆనందం కొన్ని సంవత్సరాలపాటు పడిన శ్రమని మొత్తం ఇట్టే మాయం చేస్తుంది.

పెంచలయ్య భార్య గౌరి. మొదట ఇద్దరు మగ పిల్లలు, ఆడపిల్ల లేని ఇల్లు మా లక్ష్మి లేనిదని చిన్నప్పటి నుండి వాళ్ళ అమ్మ చెప్పే మాట గుర్తొచ్చి ఎన్నో మొక్కులు మొక్కి ఇష్టంగా కన్నారు చిన్నిని.

చిన్ని పుట్టగానే మహాలక్ష్మి పుట్టిందని, మా అమ్మ పుట్టిందని సంబర పడ్డారు ఇద్దరూ, తల్లి తండ్రుల ప్రేమ పిల్లలందరి మీదా సమానంగా ఉ ంటుంది... కానీ ఎందుకో చిన్ని మీద వీళ్ళ ప్రేమ కాస్త ఎక్కువ. ఒక్కొక్క సారి నా పోలిక అంటే... కాదు నా పోలిక అని ఇద్దరూ ఎవరికి వారు ముద్దుల వర్షం కురిపిస్తుంటారు.

వర్షం రెండు రోజుల నుండి వదలకుండా పడుతోంది.

కుంభవృష్టి కురుస్తోంది, జడికి రోడ్లు కనపడలేదు, పక్క ఇండ్లు కనపడలేదు. ఇంట్లోకి వాన తుంపరలు రావడానికి తెగ ప్రయత్నం చేస్తున్నాయి . ఇంట్లో కరెంటు లేదు, పనికి పోయి రెండు రోజులు అవుతోంది రేపటి పై బెంగ చుట్టుకుంది పెంచలయ్యకు.