UZAY, DÜŞÜNME ŞEKLİNİZİ DEĞİŞTİRİYOR

İnsanlar, zihinleri ve vücutlarıyla Dünya yaşamına uyum sağlamış canlılar. Peki gezegenimizin dışına çıktığımızda neler oluyor?

- Benjamin Skuse

Dünya’daki yaşamın var olması için yer çekimi şart. Ancak yer çekiminin insan vücudu üzerindeki etkisi ömür boyunca bizi yavaş yavaş tahrip ediyor. Vücudumuz yaşlandıkça yer çekimi omurgayı sıkıştırıyor, organları sarkıtıyor ve kanın yukarı doğru serbestçe akmasını engelleyerek varislere ve uzuvların şişmesine yol açıyor.

Ancak yer çekimi olmasaydı her şey çok daha kötü olabilirdi. Uluslararası Uzay İstasyonunda (UUİ) mikro yer çekimli bir ortamda yaşayan astronotların vücutları, hızlı yaşlanmaya benzer bir şekilde bozulmaya başlıyor. Uzayda astronotun ağırlığını desteklemek zorunda kalmayan vücut, hareketsiz bir yaşam tarzına verdiği tepkinin aynısını veriyor: Normalde kemikte depolanan kalsiyumu kan dolaşımına salarak kemik kaybına neden oluyor. Rusya’nın eski uzay istasyonu Mir’de uzun süre kalmak, kemik kütlesinde %20’ye varan kayıplara yol açmıştı. Astronotlar, normalde Dünya’daki yer çekimine karşı koymak için kullanılan kasları fazla kullanmak zorunda kalmıyor. Düzenli egzersiz yaparak bu etkilerle savaşmazlarsa sadece 5 ila 11 gün içinde %20’ye kadar kas kütlesi kaybedebilirler.