உயிரில் கலந்த உறவே....

அன்று ஏனோ, மழைவிடாமல் பெய்து கொண்டே இருந்தது. அதன் குளிர்ச்சி கொடுத்த சுகத்தினாலோ, பணியின் களைப்பினாலோ என்னவோ வானதி அயர்ந்து தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள்...

- கவிதா ஈஸ்வரன்

வானதியின் இரண்டு வயது மகன் மனோஜ் தன் தாயின் மீது கால்களைப் பரப்பியபடி ஆழ்ந்து உறங்கிக் கொண்டிருந்தான்.

நின்று கொண்டே, நாள் முழுவதும் வேலை செய்வதால் குழந்தையின் கால்கள் வானதிக்கு வலிபோக்கும் நிவாரணியாய் இருந்தது.

கால்களை அமுக்கி விட்டதைப் போல் ஒரு உணர்வு அவளுள். காலைப் பணிக்குத் தேவையான பொருட்களை எடுத்து வைத்து விட்டு, ஆயா அலமேலு மேலே வந்தாள்..

இன்னும் தன் எசமானி அம்மா தூங்குவது அவளுக்கே வியப்புதான்.. 'பாவம் எப்படி அலைகிறது இப்பெண், தூங்கட்டும்' என்று விட்டுவிட்டு, குளியல் அறைக் கதவைத் திறந்து, அந்த அறையில் இருந்த வாளியில் நீரை நிரப்பினாள்..