મારે તો ડાન્સર બનવું હતું, પણ ‘અંતરનાદ’ અભિનય તરફ દોરી ગયો

જાણીતાં અભિનેત્રી સુપ્રિયા પાઠકની અભિનય ક્ષમતા એકાધિક વખત પુરવાર થઈ ચૂકી છે, પણ તેમણે આ ક્ષેત્રમાં આવવાનું વિચાર્યું જ નહોતું! સંજોગો સર્જાયા અને પછી ઊઠેલો ‘અંતરનાદ’ તેમને અહીં સુધી લઈ આવ્યો.

- પાર્થ દવે

મેં ક્યારેય વિચાર્યું નહોતું કે અભિનેત્રી બનીશ. મારે તો ડાન્સર બનવું હતું. એ પણ પરફોર્મિંગ ડાન્સર ઓછું અને થિયરિકલ વધારે! મેં નાલંદા યુનિવર્સિટીમાંથી કોલેજ કરી અને મારું લક્ષ્ય તો ત્યાં જ એમ.એ. અને પીએચ.ડી. કરવાનું હતું. હું ભરત નાટ્યમ્ ડાન્સર હતી. મારી ઇચ્છા તેમાં આગળ વધવાની હતી.

પણ થયું એવું કે મારી મા (દીના પાઠક) ગુજરાતમાં ‘મેના ગુર્જરી’ નામનું નાટક કરતા હતા, તેના અઢળક શો થઈ ચૂક્યા હતા. એમને કોઈએ કહ્યું કે, તમારી બંને દીકરીને સાથે લાવો. મારી મોટી બહેન રત્ના (પાઠક શાહ) તેમાં ઇન્વોલ્વ હતાં. મને તો કશી ખબર જ નહોતી. મારી માએ કહ્યું કે, હું નાટક કરીશ તો સુપ્રિયા સાથે જ કરીશ! બધાને આશ્ચર્ય થયું હતું. બધાને એમ જ હતું કે રત્ના અને મારી મા, સાથે નાટક કરશે. કેમ કે મને તો નાટકમાં ઇન્ટરેસ્ટ જ નહોતો અને મેં ત્યારે પણ ના જ પાડેલી કે હું આ નાટક નહીં કરું!

મારા મામા ‘બાલોધાન' નામની સંસ્થા ચલાવતા. તે એક પ્રકારની ક્લબ હતી, જેમાં બાળકો માટેની રસપ્રદ પ્રવૃત્તિઓ થતી. તેમાં નાટકો પણ ભજવાતા અને તેમાં હું ખાસી સક્રિય હતી. તેમણે મને કહ્યું કે, તું ભલે પ્રોફેશનલી નાટક ન કરે, પણ એમેચ્યોર તો કર. તે માટેની તૈયારી તો કર! તે નાટક મેં કર્યું અને લોકોને ખૂબ જ ગમ્યું. મારી માના ‘મેના ગુર્જરી' નાટકે અનેક લોકોને પ્રભાવિત કર્યા હતા. વર્ષો બાદ મેનાનું તે પાત્ર, બીજા કોઈએ એટલે કે મેં કર્યું હતું! મારા પરફોર્મન્સના વખાણ થયા. સારા રિવ્યૂઝ મળ્યા. લોકોએ કહ્યું કે, જા યુવાન દીનાબહેન પાછાં આવ્યાં છે! આવી સરખામણી થઈ. એ દિવસોમાં મારા પિતા મૃત્યુ પામ્યા હતા. મારાં મમ્મી નાટકોમાં એક્ટિવ હતાં જ.

મારાં બહેન નેશનલ સ્કૂલ ઓફ ડ્રામામાં અભ્યાસ કરતાં હતાં. માટે તે કોર્સ પૂરો કરીને જ પાછાં આવી શકે તેમ હતાં. એવામાં ઘર બરાબર ચાલે, આર્થિક રીતે પણ માને સથવારો રહે તે માટે મેં નાટકોમાં કામ શરૂ કર્યું.