વાત અમદાવાદની છે. ઉનાળાની બપોરે જાણે અગનલૂ વરસે છે. બસ-સ્ટૅન્ડ પર બસની રાહ જોઈને થાકેલા એક વડીલે દૂરથી ખાલી આવતી રિક્ષા જોઈ એને ઊભી રાખવા પોતાનો એક હાથ ઊંચો કર્યો. રિક્ષા પાસે આવીને ઊભી રહી. રિક્ષાચાલકને જોઈને વડીલ ચમક્યા અને મોઢું મચકોડશું. પછી ચાલક સામે જોઈને બોલ્યાઃ તારી રિક્ષામાં બેસવાનું જોખમ ના લેવાય. રિક્ષાચાલકે પ્રતિભાવ ના આપ્યો. બાદમાં એક યુવતી આવીને રિક્ષામાં બેઠી. વડીલ જોતા રહી ગયા.
આ રિક્ષાચાલકે હવે ટીકા, ટકોર કે ટોણા સાંભળી લેવાનું મન બનાવી લીધું છે, કારણ કે એને પોતાનું અને બે દીકરાનું જીવન બહેતર અને સુખી બનાવવું છે. ખુદનો જીવનપથ સંઘર્ષભર્યો રહ્યો. વધારામાં, રિક્ષાચાલક તરીકે એથીય વધુ સંઘર્ષ વેઠે છે એકલપંડે, કારણ કે એ રિક્ષાચાલક યુવતી છે. અમદાવાદમાં સેંકડો રિક્ષાચાલકો છે, એમાં હાલમાં સંભવતઃ આ એકમાત્ર લેડી રિક્ષાડ્રાઈવર હશે.
અમદાવાદના રિક્ષાચાલકો વિશે વર્ષોથી સમાજમાં અવનવી વાતો થતી રહે. વર્ષો પહેલાં રજૂ થયેલી ગુજરાતી ફિલ્મ મા-બાપના એક ગીતના કેન્દ્રમાં પણ રિક્ષાચાલક. ફિલ્મમાં રિક્ષાવાળાની ભૂમિકા ભજવતા અસરાની પર ફિલ્માંકન થયેલા ગીતના શબ્દો હતાઃ હું અમદાવાદનો રિક્ષાવાળો, નવસો નવ્વાણું નંબરવાળો, અમદાવાદ બતાવું ચાલો...
આજે તમને ઓળખ કરાવીશું અમદાવાદની રિક્ષાવાળી સાથે... જી હા, લેડી રિક્ષાચાલક ઊર્મિલા ગોહિલ સાથે. ૩૩ વર્ષનાં ઊર્મિલાબહેન પોતાની કારકુનીથી રિક્ષાચાલક સુધીની સંઘર્ષપૂર્ણ સફર અંગે પ્રિયદર્શિનીને માંડીને વાત કરે છે.
મારો જન્મ અમદાવાદમાં. પિતા મિલકામદાર અને માતા ગૃહિણી. હું હાઈ સ્કૂલમાં ભણતી ત્યારે પરિવારને મદદરૂપ થવા કાપડ બનાવતી ફૅક્ટરીમાં કારકુન તરીકે નોકરી કરતી. ત્યાં અમારા સમાજનો કમલેશ ગોહિલ ટેલર તરીકે કામ કરે. એની સાથેનો પરિચય પ્રેમમાં પરિણમ્યો.’
જો કે રૂઢિચુસ્ત પરિવાર બાર ધોરણ ભણેલી ઊર્મિલા સોલંકીને પાંચ ધોરણ ભણેલા કમલેશ ગોહિલ સાથે લવ મૅરેજની મંજૂરી આપે એમ નહોતો. સામે કમલેશનો પરિવાર પણ બહુ રાજી નહોતો એટલે બન્નેએ પોતાના પરિવારની નારાજગી વેઠીને વર્ષ ૨૦૦૬માં કોર્ટ મૅરેજ કર્યાં.
પછી ભાડાની ઓરડીમાં સ્નેહ-સંસાર શરૂ કર્યો. થોડા મહિના પછી બન્નેએ નોકરી બદલી. સમય જતાં બે પુત્ર જન્મ્યા, દિગ્ધાંત અને જેનિલ.
Esta historia es de la edición May 06, 2024 de Chitralekha Gujarati.
Comience su prueba gratuita de Magzter GOLD de 7 días para acceder a miles de historias premium seleccionadas y a más de 9,000 revistas y periódicos.
Ya eres suscriptor ? Conectar
Esta historia es de la edición May 06, 2024 de Chitralekha Gujarati.
Comience su prueba gratuita de Magzter GOLD de 7 días para acceder a miles de historias premium seleccionadas y a más de 9,000 revistas y periódicos.
Ya eres suscriptor? Conectar
જસ્ટ, એક મિનિટ...
પણ એકધારા સુસંગત પ્રયાસો છેવટે સુંદર પરિણામનું નિર્માણ કરે છે.
સમયના ખેલ છે ન્યારા
સફળતા, વિફળતા, સમય પાર છું અકળ મન, હૃદય, રક્તસંચાર છું હકીકતમાં છું, પણ હકીકત નથી હું ઢેબે ચઢી કોઈ વણઝાર છું.
મિડલ ચાઈલ્ડ સિન્ડ્રોમઃ ન અહીંના... ન ત્યાંના
પરિવારના સૌથી મોટા અને સૌથી નાના બાળકને ઘણા ‘વિશેષાધિકાર’ મળે છે, પણ...
નવું વર્ષ... નવી શરૂઆાત
બીજાનું જોઈ જોઈને સંકલ્પ લેતાં હો તો પણ કમ સે કમ જાત માટે લીધેલાં વચન પૂરાં કરો... કોઈ ભાર રાખ્યા વગર
ગરમાવો અને બાર ર્માહનાની ઊર્જા મેળવવી છે?
શિયાળામાં શરીરને નીરોગી રાખે છે આ પાક અને વસાણાં.
પારાવાર સંઘર્ષ બન્યો અખૂટ શક્તિનો સ્રોત!
જન્મથી જ નિઃસહાય આ મહિલા બીજાનો સહારો બનવાનો નિશ્ચય કરીને બેઠી. શરીરથી દિવ્યાંગ, પણ મનથી મક્કમ એવાં ૬૨ વર્ષનાં આ સન્નારી અન્યોનાં સપનાં સાકાર કરવા જહેમત ઉઠાવી રહ્યાં છે.
જડીબુટ્ટીના જાણતલ કરે છે ઉપચાર
જંગલની કીમતી વનસ્પતિથી પ્રાચીન પદ્ધતિએ આરોગ્ય સારવાર કરતા આદિવાસી વૈદું ભગતનાં નામ-કામ બહુ અજાણ્યાં નથી.એમની સસ્તી અને કારગત ઔષધિય ચિકિત્સાકળાને હવે સરકારી પીઠબળ પણ મળી રહ્યું છે.
ત્રીજી રાજકીય ઈનિંગ્સમાં બાપુ કેટલા સફળ થશે?
૮૪ વર્ષના શંકરસિંહ વાઘેલા હવે ‘પ્રજાશક્તિ ડેમોક્રેટિક પાર્ટી' નામે નવો રાજકીય પક્ષ લઈને ફરી વાર ગુજરાતના રાજકીય રણમેદાનમાં કૂદ્યા છે. બાપુનો આ રાજકીય દાવ ખરેખર છે શું?
લેભાગુ ભૂવા-તાંત્રિક હજી કેટલાને ખુવાર કરશે?
ચમત્કાર અને પરચાની વાતો પ્રસરાવી પૈસા, પદ, પ્રતિષ્ઠા અપાવવાનો તથા અસાધ્ય બીમારીની સારવાર કરી આપવાનો દાવો કરતા તાંત્રિક અને ભૂવા ગુજરાતમાં વધતા જાય છે. આવી અંધશ્રદ્ધા ડામવા કાયદો છે, તેમ છતાંય લોકો એમની જાળમાં ફસાયા જ કરે છે. હદ તો એ છે કે હમણાં આવો એક ભૂવો અમદાવાદની હૉસ્પિટલમાં એક દરદીના ‘ઈલાજ’ માટે પહોંચી ગયો!
પાનખરનું પ્લાનિંગ અને એકલતાના કિનારા
આપણે ત્યાં વૃદ્ધોની વસતિ સામાન્ય રીતે મોટી છે અને આરોગ્યસંભાળ ને સુવિધાને કારણે એમાં ઉમેરો થઈ રહ્યો છે. લોકોની આવરદા તો વધી છે, પરંતુ અનેક શારીરિક, મનોવૈજ્ઞાનિક અને સામાજિક પરિવર્તનોનો સામનો કરવો પડતો હોવાથી બધા પોતાની ભાવના અને ખુશીથી જીવી શકતા નથી. એમાંના ઘણા લોકો વૃદ્ધાવસ્થામાં એકલતા અને હતાશાનો અનુભવ કરે છે.