ఇంటర్ సిటీ కథలు

ఇంటర్ సిటీ కథలు

- సింగంపల్లి శేష సాయి కుమార్ 8639635907

ప్రాణం లేచొచ్చినట్లుంది, బండి రేణిగుంట ప్లాట్ ఫాం ఒకటికి అనౌన్స్ ఐయ్యింది. ఈ రోజు ఆఫీసులో మీటింగు టైంకు వెళ్తుందా ? లేదా? అన్న టెన్షన్ అప్పుడే మెల్లగా పీల గొంతుతో కూత వేసుకుంటూ వస్తోంది.

ఇంటర్ సిటీ ప్యాసింజర్.

జనాలు అక్కడక్కడా పలచగా ఉన్నారు. కూర్చోడానికి కాదు, పడుకోవడానికి సీట్లు రా రమ్మని పిలుస్తున్నాయి. ఎక్కడ కూర్చోవాలో తేల్చుకోలేక పోతున్నారు.

బండి ఆగక ముందే రన్నింగ్ లో ఎక్కేస్తున్నారు సమోసాలు అమ్మే వాళు ్ళ. వాళ్ళను తోసుకుంటూ ఖాళీ సీట్ల వైపు పడుతున్నాయి అందరి కాళు ఎ. ఓ పెట్టెలో ఖాళీగా ఉన్న పెద్ద సీటు తీసుకొని, బ్యాగ్ తలకింద పెట్టుకుని పడుకున్నాను. సంచిలోని వేడి వేడి అన్నం సెగ చెవులకు వెచ్చగా తగులుతోంది.

బయట గాలి కిటికీలలో నుంచి లోనికి రావడానికి ఎగబడుతోంది. కళు ఎ) అప్రయత్నం మూత పడుతోంది.

కోడూరులో జనాల గలాభా నిద్రని చెడగొట్టింది. సీట్లపైకి దండయాత్ర చేయడానికి వస్తున్న సైనికుల్లా ఉంది వాళ్ళ ఉత్సాహం. ఎవరైనా వచ్చి లేపక ముందే లేచి కూర్చున్నాను. నాముందు సీట్లో ఇద్దరు నాపక్కన ఒకరు వచ్చి ,సామాన్లతో వరుసను నింపేశారు. ఎదురుగా ఉన్న పెద్దామెకు ఓ అరవై ఏళ్ళకు పైగానే ఉంటుంది. బాగా నలిగిపోయిన ఆకుపచ్చ నూలు చీర కాళ్ళకు పెద్ద పెద్ద వెండి కడియాలు, చేతులకు అంతే సైజు ఉండే వెండి గాజులు, నడుముకు కట్ల పొడితో మాసిపోయిన వొక్కకు సిత్తి ఉన్నాయి.

ఆ పక్కనామెకు ఆమెలో సగం వయసుండొచ్చు, పక్కన సంటి పిల్లాడు కూడా ఉన్నాడు.

ఎదురుగా నా పక్కన కూర్చుంది ఆమె భర్త తెల్లని పంచ, చొక్కా భుజం పైన ఒక పెద్ద రంగుల టువాలు వేసుకుని నోటి నిండా ఒక్కాకు పెట్టుకున్నాడు.

"ఏమ్మా, ఎందాకా?" అన్నాడు ఆయన ఆ పెద్దామెను.

“తాడిపత్రి కాడికి” అన్నది ఆమె, “ఇక్కడ ఏడ నువ్వుండేది? కోడూరేనా ? " అన్నాడు ఆయన పిల్లాణ్ణి కాస్త దగ్గరకు తీసుకుంటూ, "నేనా ...