இலக்கணப் பிழைகள்

"டீச்சர்... நேத்து நைட்டு சுஜாதாவுக்கு ஃபிட்ஸ் வந்துருச்சுனு அவங்கம்மா ஃபோன் பண்ணினாங்க, இன்ஜெக்சன் போட்டதால காலைல எழுந்திருக்க கஷ்டப்படுறாளாம்...

- ரம்யா அருண் ராயன்

ரூ.5000 மூன்றாம் பரிசுக் கதை

லேட்டானாலும் எப்டியும் வந்துடுவா டீச்சர்! " என்று சொல்லிப்போனாள்,சுஜாதா படிக்கிற பள்ளியின் மற்ற மாணவிகளை தேர்வுமையத்திற்கு அழைத்து வந்த ஆசிரியை. காலை பத்துமணி ஆகியிருந்தது. இனி சுஜாதா வருவாள் என்ற நம்பிக்கை இல்லாதிருந்தது ஜெனட்டுக்கு. பத்துமணிக்கு தேர்வு எனில் வருகைப்பதிவு செய்யும் பத்தேகால் வரை மாணவர்களை தேர்வுமைய முதன்மைக் கண்காணிப்பாளர் அனுமதிக்கலாம், அதற்குமேல் எனில் அந்த மாணவி வாயிலிலேயே திருப்பி அனுப்பப்படுவாள்.

அரசுப்பொதுத்தேர்வின் பதினொன்றாம் வகுப்பு தமிழ்த்தேர்வு நாள். சுஜாதாவின் சொல்வதை எழுதும் ஆசிரியராக  நியமிக்கப்பட்டிருந்த ஜெனட், அவளுக்காக ஒதுக்கப்பட்டிருந்த தேர்வறையில் காத்திருந்தாள். தேர்வறை நுழைவுச்சீட்டில் சுஜாதா, வரலாறு பிரிவு என்றிருந்தது. புகைப்படத்தில் பளிச்சென சிரித்துக்கொண்டிருந்தாள். உச்சந்தலை இயல்பைவிட சற்று நீண்டு தெரிவது புகைப்பட விளைவாய் இருக்கலாம் என நினைத்துக்கொண்டாள்.

பத்து மணி பத்து நிமிடங்கள் ஆகியிருந்தபோது, நுழைவாயிலில் ஆட்டோ சத்தம் கேட்டது. நுழைவாயிலிலிருந்து மிக அருகில்தான் சுஜாதாவுக்கு ஒதுக்கீடு செய்யப்பட்ட அந்த தரைத்தள அறை இருந்தது.   ‘ஆட்டோ உள்ளே வரலாமா... ஆட்டோவில் சுஜாதாவுடன் அம்மா உள்ளே வரலாமா' என வாயிற்காவலருடன் சிறிய வாக்குவாதம் போலிருக்கிறது, சத்தம் சற்று வலுத்துக்கேட்டதும் துறை அலுவலராக இருந்த ஆசிரியையே அவசர அவசரமாய் வாயிலுக்கு ஓடி, சுஜாதாவை அழைத்துவந்தாள். சுஜாதா முகத்தில் சோர்வு தெரிந்தது. ஆனாலும் பற்கள் தெரிகிறதோர் சிரிப்பை ஆளரவமற்றிருந்த அந்த மைதானத்தின் நாற்புறமும் வழங்கியபடி வந்துகொண்டிருந்தாள். வாயிலின் இரும்புக்கம்பிகளைப் பிடித்தபடி பார்வையை தேர்வறை வரை அனுப்பிய சுஜாதாவின் அம்மா, ஜெனட்டைப் பார்த்து சற்று துணுக்குற்று காவலரிடம் ஏதோ கேட்பது தெரிந்தது. அவள் என்ன கேட்டிருப்பாள் என்பதும் ஜெனட்டுக்குப் புரிந்தது. தலையை திருப்பித் திருப்பிப் பார்த்தபடி வாயிலைவிட்டு நகர்கிற அம்மாவைப்பார்த்து சுஜாதா, டாட்டா என கையை அசைத்தாள். ஒருவழியாய் அறைக்குள் நுழைந்த சுஜாதா, ஜெனட்டைப் பார்த்ததும், "ஹைய்ய்ய்யோ... பொம்ம மாதிரி இருக்கீங்க டீச்சர்!" என்றாள்.