Bu havada nereye?

2.572 kilometrekarelik bir alanda bulunan 220 adanın en az nüfusa sahip küçük adalarından biri olan Koufonisia'dayız. Sadece 370 kişinin yaşadığı adada balıkçıların yardımıyla rıhtıma bağlandık. Fakat sabah hava öyle bindirdi ki usturmaça kılıflarımız parça parça oldu. Kuytu bir yere geçme girişimimizden sonuç çıkmayınca sahildekilerin Bu havada nereye gidiyorsunuz?” bağrışları arasında denize açılmaya karar verdim. Kapana sıkışmaktansa açık denizde olmakta fayda var!

Nisan ayındaki yazımı, Peloponez’in doğu ucunda yer alan Kithara Adası’nda noktalamıştım. Uzun bir etap olduğu için sabahın erken saatlerinde kalkıp yola koyulduk. Gece boyunca esen rüzgâr, bir parça hafiflemişti ama bu saatlerde bu normaldi. Hava raporuna göre günün ilerleyen saatlerinde tekrar kuvvetlenecekti. Mendirekten çıkınca dümeni 75° kuzeydoğu yönüne çevirdim. Bugün rotamızda Milos Adası vardı. Bu uzun mesafeye gündüz gözüyle varmamız zor görünüyordu. Yavaş yavaş hava aydınlanmaya başladı. Hattaya ile dönüşümlü dümen tutarak kahvaltı ettik. Kithara’nın kuytusundan çıkınca rüzgârla birlikte dalgalar üstümüze çullanmaya başladı. Ana yelken vecenova küçültülmüş vaziyette ayıbacağı ile yol alıyoruz. Milos, görüş alanımızın dışında olduğu için pusulaya göre dümen tutuyorum. Öğleye doğru dalgalar iyice büyüdü. Bu pozisyonda kavança yememek ve kıçtan üstümüze çullanan dalgalara yan vermemek için dümeni çok seri, hareketli kullanmak gerekiyor. Tabii ki bayağı yorucu oluyor ama Temel Reis (otopilot) su koyverince bize başka seçenek kalmadı. Hattaya’nın bu şartlarda zorlanacağını bildiğim için çaresiz katlanacağım.