వేసవి సెలవులు ప్రణాళికలు

అది మే నెల. వార్షిక పరీక్షల తర్వాత పాఠశాలలు మూతపడనున్నాయి. చాలామంది పిల్లలు తమ సెలవులను ఎలా గడపాలా అని ప్రణాళికలు తయారు చేసుకోవడం మొదలు పెట్టారు.

- డా.కె. రాణి

అది మే నెల. వార్షిక పరీక్షల తర్వాత పాఠశాలలు మూతపడనున్నాయి. చాలామంది పిల్లలు తమ సెలవులను ఎలా గడపాలా అని ప్రణాళికలు తయారు చేసుకోవడం మొదలు పెట్టారు.

“పవాస్ నువ్వు వేసవి సెలవులకు ఎక్కడికి  వెళ్లాలనుకుంటున్నావు?”  అడిగాడు నితేష్.

“ఇప్పుడు నాకు తెలియదు. మనం ఏం చేయాలో నేను మా అమ్మను అడుగుతాను”.

“నువ్వు ఎప్పుడూ ఊరు దాటి వెళ్లవు. గత ఎండాకాలం కూడా నువ్వు ఇక్కడే ఉన్నావు. నీకు ఎవ్వరూ బంధువులు లేరా?”

“నా బంధువులందరూ ఈ ఊర్లోనే ఉన్నారు".

పిల్లల్లో చాలామందికి ఎక్కడో దూరంగా నివసిస్తున్న బంధువులు ఉన్నారు. పవాసికి అలాంటి బంధువులు ఎవరూ లేరు. అతడు ఊర్లో వాళ్ల అమ్మ, చిన్న చెల్లెలుతోనే ఉంటాడు. అతనికి పదేళ్లు ఉన్నాయి. ఇన్ని సంవత్సరాల్లో అతడు తన ఇంటికి బంధువులు ఎవ్వరూ వచ్చినట్లు చూడలేదు. అతని క్లాస్మేట్స్ ఈ విషయంలో అతన్ని ఆటపట్టించే వారు.

“ఈ వేసవిలో నువ్వు ఎక్కడికి వెళ్తున్నావు? నీ బంధువులంతా విదేశాల్లో ఉంటున్నారని నేను అనుకుంటున్నాను. అందుకే నువ్వు ఎక్కడికీ వెళ్లవు” తరచుగా అతనితో అంటుండేవాడు పీయూష్, “నా బంధువులు ఎక్కడ నివసిస్తున్నారో

మీరెందుకు పట్టించుకుంటారు? మీరెందుకు ఆందోళన చెందుతున్నారు? నేను మీ కుటుంబ సభ్యుల గురించి ఎన్నడూ అడగలేదు" పవాస్ ఒకసారి జవాబు ఇచ్చాడు. అయినప్పటికీ తరచుగా తన తల్లి ఊరి నుంచి ఎందుకు బయటకు వెళ్లదో, మరే ఇతర ప్రదేశానికి ఎందుకు వెళ్లదో ఆలోచిస్తే, అతనికి ఆశ్చర్యం కలిగేది.

ఒక రోజు అతడు ఇంట్లో, వాళ్లమ్మతో "అమ్మా, మనకు బంధువులు ఎవరూ లేరా? ప్రతి ఒక్కరికి అంకుల్స్, ఆంటీలు, తాతయ్యలు, అమ్మమ్మలు ఉన్నారు. కానీ మన ఇంటికి ఎవ్వరూ రారు. మనం వాళ్లింటికి వెళ్లం” అని అడిగాడు.

అతని తల్లి శోభ ఏమీ మాట్లాడలేదు. తమ కుటుంబంలో జీవించి ఉన్న కుటుంబ సభ్యులు ఎవరూ లేరని ఎలా చెప్పాలో ఆమెకు తెలియలేదు.

తన భర్త చనిపోయిన తర్వాత ఆమె అక్కడ ఖర్చులు భరించలేని స్థితి ఉండటంతో సిటీ నుంచి ఈ ఊరికి వచ్చింది.

ఆమె షీలా ఆంటీ ఇంట్లో ఒక పని, ఉండడానికి

స్థలం సంపాదించుకుంది.