ગરીબ બાળકોના ચહેરા પર મુણ્ડાન એ જ જેમનો જીવનમંત્ર

શિક્ષણનું હાલ વ્યાપારીકરણ થઈ રહ્યું છે. મધ્યમ-ઉચ્ચ મધ્યમ વર્ગના લોકોને પણ બાળકોના અભ્યાસના ખર્ચા પોસાતા નથી ત્યારે રાજકોટનાં એક શિક્ષિકા ઝૂંપડામાં જઈને ગરીબ બાળકોને નિઃસ્વાર્થભાવે ભણાવે છે અને છોકરીઓને નિઃશુલ્ક સેનેટરી પૅડ ઉપલબ્ધ કરાવી એમને મેન્સ્ટ્રુઅલ સાઈકલની અને એકંદર આરોગ્ય જાળવણીની સમજ પણ આપે છે.

- દેવેન્દ્ર જાની

રાજકોટના પછાત ગણાતા અટિકા વિસ્તારનાં ગરીબ બાળકોને એક શિક્ષિકા એક પણ રૂપિયો ફી લીધા વિના ભણાવતાં હતાં. એક ઝૂંપડામાં એમના આ ફ્રી ક્લાસ ચાલે. એક દિવસ એમને ધ્યાને આવ્યું કે અત્યાર સુધી નિયમિત આવતી એક છોકરી ત્રણ-ચાર દિવસથી આવતી નથી. કારણ જાણવા શિક્ષિકા એના ઘરે ગયાં ત્યારે ખબર પડી કે દીકરી માસિક ધર્મમાં આવી હોવાથી એની માતા એને ક્લાસમાં મોકલતી નથી.

આ ઘટનાએ એક સામાન્ય પરિવારમાંથી આવતાં શિક્ષિકા રૂપલ રાઠોડને વિચારતાં કરી દીધાં કે આવી તો કેટલીય ગરીબ છોકરી હશે, જેમને માસિક ધર્મની સાચી સમજ નહીં હોવાથી એ દર મહિને અમુક દિવસ ઘરમાં એક ખૂણે બેસી રહે છે અને પોતાનો અભ્યાસ બગાડે છે. આ ગરીબ બાળકીઓને સાચી સમજણ કેમ આપવી? સેનેટરી પૅડનો કેમ ઉપયોગ કરવો? એમના પરિવારને કેમ સમજાવવો? બસ, આવા સવાલના જવાબ રૂપે રૂપલ રાઠોડે શરૂ કર્યોઃ પ્રોજેક્ટ મુસ્કાન.

રાજકોટના છેવાડેના એક વિસ્તારની ખાનગી સ્કૂલમાં શિક્ષિકા તરીકે ફરજ બજાવનારાં રૂપલ રાઠોડ એ બપોરે ઘરે આવ્યાં અને નક્કી કર્યું કે આજથી જ ગરીબ બાળકો માટે કંઈક સેવાનું કામ કરવું છે. એ બપોરે રૂપલબહેન ઝૂંપડપટ્ટી વિસ્તારમાં ગરીબ બાળકોના ચહેરા પર સ્મિત લાવવા નીકળી પડે છે. હવે તો આ એમનો નિત્યક્રમ બની ગયો છે.