અહીં બ્રેનવોશ કરવું સરળ છે

ઘર-બહારની ઘટનાઓનું અવલોકન

આજે શાસન ન માત્ર મતોથી ન ચૂંટાયેલા નેતાઓના હાથમાંથી સરકીને નેતાઓ માટે કામ કરતા અધિકારીઓના હાથમાં ગયું છે, તે અધિકારી હવે જૂના પંડિતો જેવી વાત પણ કરવા લાગ્યા છે, ત્યાં પંડિત દુનિયાભરની મહિલાઓને આજે ૨૧મી સદીમાં ચેનમાં પણ બાંધી રાખે છે. આ તે જ પંડિત છે જે મહિલાઓ-પુરુષોને કહેતા રહ્યા છે કે જે પણ તેમને મળ્યું છે તે તેમના માધ્યમથી ઈશ્વરઅલ્લાહે આપ્યું છે અને જે કંઈ તેમની પાસેથી પડાવ્યું છે તે એ જ ઈશ્વર અલ્લાહની મરજી છે.

પહેલાં અને આજે પણ આ પંડિતો બ્રેનવોશ કરે છે કે તમામ પ્રજા ન માત્ર અનાજ, મહેનત, કપડાં અને ત્યાં સુધી કે જીવ પર દરેક સમાજના કેટલાક ગણતરીના પંડિતને પોતાની મરજીથી આપતી હતી, દરેક આફત માટે સ્વયંને દોષિત માનતી હતી.

જ્યારથી આધુનિક, તાર્કિક, વૈજ્ઞાનિક વિચારસણીનો જન્મ થયો, માણસોએ તેમની વાતો કાપવી શરૂ કરી અને રાજાઓ અને પંડિતોનું વર્ચસ્વ ઓછું થયું પણ આ છૂટ મહિલાઓને ન મળી. તે પહેલાંની જેમ જ ધર્મની દુકાનની તિજોરીઓ ભરતી રહી અને પોતાનું શરીર પણ પંડાપૂજારીઓને આપતી રહી.

આજે અધિકારી જેવા પંડાઓ ભારતમાં કહેવા લાગ્યા છે કે દેશના થોડાઘણા શિક્ષિત યુવકયુવતીએ સરકારી નોકરીની માગણી ન કરવી જોઈએ. એક અધિકારી સંજીવ સાન્યાલે યુવાઓને ઉદેશીને કહ્યું કે તે કેમ પોતાના જીવનનાં કિંમતી વર્ષ સરકારી નોકરી પાછળ ગુમાવે છે જ્યારે તેમણે એલન મસ્ક કે મુકેશ અંબાણી બનવું જોઈએ.

આ એક રીતે એ ઉપદેશ છે કે તે તપસ્યા કરીને ઈન્દ્રની ગાદી માટે બધું છોડી દે અને ચાલબાજ એક મનોહર આશ્રમ સ્થાપિત કરી લે, જેમના રક્ષણનું કામ રાજાઓનું છે.

સંજીવ સાન્યાલ કહે છે કે ૨ ટંક રોટલી મેળવવા તેમણે સરકારી નોકરી મેળવવાનાં બદલે કિચન જ બનાવવું જોઈએ જ્યાં હજારો ભોજન કરે. તેમનો ઉદ્દેશ્ય મોટો હોવો જોઈએ. જાતે સરકારી પદ પર રહીને ઉપદેશ આપવો એવું જ છે જે રીતે દરેક પ્રવચનમાં પાદરી કે પૂજારી ભવ્ય ભવનમાં સોનાના સિંહાસન પર બેસીને માયાને મોહનું નામ આપે અને મોક્ષને મેળવવા ત્યાગનો મહિમા ગાય. આ પુરોહિત જેવા અધિકારીઓ દુનિયાભરમાં કહેતા રહે છે કે તમારી ઈચ્છાઓ ઓછી કરો પણ તમારું કામ પૂરું કરતા રહો, શાસનની સેવા કરતા રહો.