தந்தையின் குரல்!

தொடக்கத்தில் சிறுவயதில் காரைக்குடியில் கலைஞரின் பேச்சைக் கேட்டிருக்கிறேன். என் தந்தையார் இராம சுப்பையா, திமுக தொடங்கியதிலிருந்தே பொதுக்குழு உறுப்பினர்.

- சுப வீரபாண்டியன்

ஆகவே திமுக பேச்சாளர்கள் எல்லோரையும் கூட்டங்களிலே நின்று கேட்டுள்ளேன். ஆனால் நான் எம்ஜிஆர் ரசிகன். 

அவருடைய நாடோடிமன்னன் படத்தை எழுத்தெண்ணிப் பார்த்துள்ளேன்  எனச் அபிமானியாக சொல்லலாம். நான் திமுக இருந்தாலும் 1972-இல் எம்ஜிஆர் விலகிச் சென்றபோது திமுக மீதிருந்த பற்றைவிட எம்ஜிஆர் மீதான பற்றுதான் அதிகமாக இருந்தது. அப்போது நான் சென்னைப் பல்கலைக் கழகத்தில் தட்டச்சராக பணி செய்து கொண்டிருந்தேன். அச்சமயம் நெருக்கடி நிலைகாலம் வந்தபோது, அதை எம்ஜிஆர் எதிர்ப்பதாகத் தெரியவில்லை. எனக்கு ஏமாற்றம். அதை எதிர்த்து நின்றவர் கலைஞர்தான். எனவே அவரைப் பார்க்க வேண்டும் என்று என் தந்தையாரிடம் சொன்னேன். அவர் மகிழ்வோடு அழைத்துச் சென்றார். ஆக, நான் கலைஞரைப் பக்கத்தில் இருந்து பார்த்தது 1976-இல் நெருக்கடி நிலை காலத்தில். அதன் பிறகு கலைஞருடன் எந்த தொடர்பும் இல்லை.1985-இல் நானும் என் திராவிட இயக்க நினைவுகளும் என்ற என் தந்தையின் நூலை வெளியிட கலைஞர் வந்தபோது அவருக்கு வணக்கம் சொல்லியிருக்கிறேன். அவ்வளவுதான்.