સ્ત્રી માટે એનો આત્મવિશ્વાસ એનું રૂપ નહીં, એની આત્મનિર્ભરતા છે!

એક સમયે જાદુ જેવા લાગતા અમુક વિચારો કે કલ્પનાઓ આજે ટૅક્નોલૉજીની પાંખે સવાર થઈને મોટા બિઝનેસ બની ચૂક્યા છે. સમય સાથે બદલાતા પ્રવાહમાં તક અને વ્યવસાયોનાં સ્વરૂપો પણ બદલાતાં રહેવાનાં. એ પ્રવાહમાં સ્ત્રીઓ સ્વાવલંબી થાય એ આનંદની વાત છે.

- મિલી મેર

બાજુની એક મોટી સોસાયટીમાં દિવ્યાબહેન નામનાં એક બહેન એમના રિલેટિવને ત્યાં સાંજે બેસવા આવ્યાં હતાં. એમના રિલેટિવની ટીનેજર દીકરીને કેટલાય મહિનાઓથી ટુ-વ્હીલર શીખવાનું મન હતું. એ દીકરીએ વાતવાતમાં આ ઇચ્છા કહી તો દિવ્યાબહેને કહ્યું કે, ‘ચાલ, નીચે જઈએ, તને એક્ટિવા શીખવાડું!' એ બહેન છોકરીને ટુ-વ્હીલર શીખવતાં હતાં, ત્યારે બીજી બે સ્ત્રીઓ એમની પાસે આવી અને એક સ્ત્રીએ પૂછ્યું કે, ‘તમે ટુ-વ્હીલર શીખવો છો? મારે પણ શીખવું છે અને આ બહેનની દીકરીને પણ શીખવું છે.’

એ સવાલમાં દિવ્યાબહેનને તક દેખાઈ અને એમણે કહ્યું કે, ‘હા, શીખવું છું.’

એ વાતને આજે સાતેક મહિના થયા. આ સાત મહિનાઓમાં માત્ર માઉથ પબ્લિસિટીના આધારે દિવ્યાબહેને આજ સુધીમાં લગભગ વીસેક એવી છોકરીઓ અને સ્ત્રીઓને ટુ-વ્હીલર શીખવ્યું છે, જેમને સાઇકલ પણ નહોતી આવડતી. મૂળ તો ગૃહિણી એવા આ બહેનને આ કામના બદલામાં એક માતબર વળતર, સંતોષ અને આત્મવિશ્વાસ મળે છે.