પડ્યા પર પાટુ

એકસામટા થોકબંધ ઉપચારો કરો તો એ પણ ગૂંચવાઈ જાય કે મટાડવાનું શું છે?

- સુષમા શેઠ

'એ ગીતા.. આ...' મુકેશભાઈએ બાથરૂમભેદી લાંબી ચીસ પાડી. ગીતાબહેન કઢી ઉકાળવાની પડતી મૂકીને બાથરૂમ તરફ દોડ્યાં.

‘શું થયું?’ એમણે બાથરૂમ બહાર ઊભાં રહી ઘાંટો પાડ્યો.

‘આહહ ઉહ્ ઉર્દૂ.. કપડાં પહેરતાં લપસી પડ્યો. મને ઊભો કર.' ઊંહકારા કરતા મુકેશભાઈએ જેમ-તેમ કરી બેઠા થઈ સ્ટૉપર ખસેડી બારણું ખોલ્યું. ગીતાબહેને એમને ટેકો આપી ઊભા કર્યાઃ ‘દુખે છે?’

‘હાઆઆઆ.’ બોલતાં મુકેશભાઈની આંખમાં પાણી આવી ગયાં.

વળી પાછા આમ ચત્તાપાટ પડ્યા. તમને ના પાડી છે કે નાહતી વખતે ગીત ન ગાઓ. બેસૂરા રાગે ગાવા બેસો છો પછી સાબુ ક્યાં ચોળ્યો અને ક્યાં પાણી ઢોળ્યું એ ભૂલી જાઓ છો અને લપસી પડો છો ને પછી ગીતા.. ગીતા કરો છો. તમને કેટલી વાર કીધું કે સ્ટૂલ પર સરખા બેસીને સાબુ ચોળો. તમને બેઠા કરવામાં મારી કઢી ઊભરાઈ જશે.’ ગીતાબહેન ઊકળ્યાં.

‘અહીંયા મારી કઢી થઈ ગઈ છે, બાપા. ઑહહ્ પગ નીચે સાબુની ગોટી આવી.’ 

ગીતાબહેને એમને હાથ પકડીને પલંગ પર બેસાડ્યાઃ ‘ભગવાનનું નામ લઈને છાનામાના સૂઈ જાવ. વાતે વાતે ગીતા.. ગીતા ન કરતા, ભઈસા'બ. જોયું? તમારી રામાયણમાં મારી કઢી ઊભરાઈ ગઈ.’ ગીતાબહેને ફરી કઢીનું કમઠાણ કાઢ્યું.

‘તારી કઢી જાય તેલ પીવા, આહ્હ ..' મુકેશભાઈના કમરમાં એવી લચક આવી ગઈ કે ન સૂઈ શકાય, ન બેસી શકાય. એ કરાંજ્યાઃ ‘રામાયણ તો તું માંડે છે. આમ ને આમ રાજા દશરથની જેમ હુંચ ઢળી પડીશ. તું કઢી ઉકાળ્યા કરજે.. હે ભગવાન! કાંઈક કર, બહુ દુખે છે.’

ગીતાબહેને એમને પીઠ પર મલમ ચોળી આપ્યો. જો કે એનાથી તો થોડી વાર એવો ચચરાટ થયો કે મુકેશભાઈની આંખમાં નવેસરથી પાણી આવ્યાં. અડધો-પોણો કલાક પછી પણ કંઈ ફરક ન પડ્યો. સ્થિતિસ્થાપકતા ગુમાવી બેઠેલા મુકેશભાઈ પોતાની શારીરિક સ્થિતિ બદલાવવા જાય એમાં માનસિક સ્થિતિ ડામાડોળ થઈ મોઢેથી ચીસ નીકળી જતી માટે એ પૂતળાની જેમ સ્થિર બેસી રહ્યા.

‘એક કામ કર, ગીતા. સરસવનું તેલ કકડાવીને એમાં હળદર મિલાવીને એને પીઠે ચોપડી દે. શાંતિલાલભાઈએ દેશી વૈદું સૂચવ્યું.