மீண்டும் வேண்டும் கூட்டுக் குடும்பங்கள்!

நகரத்துக்கு சென்று ஏதேனும் ஒரு வேலை செய்து கொள்ளலாம் என்று புறப்பட்ட கதைதான் நகர்மயமாதல். நகர்மயமாதலால் மட்டுமல்லாமல், வயதானவர்களைப் பேண முடியாமை, தன் குழந்தை, தன் மனைவி, தன் கணவன், தன் பிள்ளைகள் என்ற சுயநலப் போக்கு மிகுந்தபோது கூட்டுக் குடும்பங்கள் பிரிந்து போயின.

- கே.எஸ். இராதாகிருஷ்ணன்

கிராமங்களில் ஒருகாலத்தில் எனக்குத் தெரிந்து பிள்ளைகள் கூடி ஓடி விளையாடத் தெருக்கள், மந்தைகள், மைதானங்கள் இருந்தன.

பருவகால விவசாயம் நடந்து கொண்டிருக்க, தை பொங்கல், தீபாவளி, ஊர்த் திருவிழாக்கள் என நிறைந்து நிலங்களும் மனிதர்களும் செழிப்பாக- வளமையாக இருந்த காலமும்கூட.

ஒரு வீடு என்று சராசரியாக எடுத்துக் கொண்டால் தவறாமல் தாத்தா, பாட்டி, அம்மா, அப்பா, சில நேரம் அத்தைகள், சித்தப்பா, பெரியப்பா, அண்ணன், தம்பி, தங்கைகள், அக்காக்கள் என பல உறவுகள் வந்து கொண்டும், போய்க்கொண்டும் இருப்பார்கள். வீட்டின் சமையல் அறையில் எல்லோருக்குமான உணவு எப்போதும் இருந்து கொண்டிருக்கும்.

கால்நடைகளுக்கு புண்ணாக்கு, பருத்தி விதை ஆட்டி காலையில் அதற்கு அந்த தண்ணீரைக் காட்டுவது... கறவை மாடுகளுக்குத் தீவனம் அளிப்பது மிக முக்கியம். அதற்கு நிறைய பசுந்தீவனம், உலர் தீவனம் அல்லது வைக்கோல் அளிப்பார்கள். தீவனம் குறைந்தால் உடனே பால் அளவு குறையும்.

எல்லோருக்கும் ஏதேனும் ஒரு வேலை இருந்து கொண்டே இருக்கும். மூதாட்டிகள்கூட தானியங்களை உலர்த்துவது, உலர்ந்ததானியங்களைப்புடைப்பது, அவற்றைத் திருகையில் விட்டுத் திரிப்பது, ஆடு, கோழிகளுக்கு தீனி இடுவது, குழந்தைகளுக்கான தின்பண்டங்கள் செய்வது என்று பல வேலைகளைச் செய்து கொண்டே இருப்பார்கள். உண்ணும் உணவிற்கு ஏதேனும் ஒரு வேலை செய்ய வேண்டும் என்கிற எதார்த்தம் நிறைந்த மனிதர்கள் அவர்கள்.

பத்து ஊருக்கு ஒரு சந்தை என்று பொருள்களை மலிவு விலையில் வாங்குவதற்கான கடை விரிப்புகள் ஊர்கள்தோறும் இருந்தன. மாட்டு வண்டி செல்லும் மண் தடங்கள் எல்லாம் இன்று தார்ச்சாலை ஆகிவிட்டபின் மனித வாழ்க்கை அதிகப்பொருள் செலவு மிகுந்ததாக ஆகிவிட்டது.

அக்காலத்தில் கிராமப்புறங்களில் இருந்த கை வைத்தியங்கள் முழுவதும் மறக்கடிக்கப்பட்டு விட்டன. வீட்டில் பெரியவர்கள் இருக்கும்போது, அதற்கான கை வைத்தியத்தை உடனே எளிதாகச் செய்து குழந்தைகளுக்குக் கொடுப்பார்கள். நூற்றுக்கும் மேலான கை வைத்தியங்கள், பாட்டி வைத்தியங்கள் இருந்த காலம் போய்விட்டது. இன்று கல்வியும், மருத்துவமும் பெரும் வணிக நிறுவனங்களாக மாறி விட்ட பிறகு, அதற்கான பணத்தை ஈட்டும் வழியை அறிய முடியாமல் பலரும் தடுமாறுகிறார்கள்.