అహంకార మర్చటం

అహంకార మర్చటం

- యామిజాల జగదీశ్

అదొక అడవి. ఆ అడవిలో అ బుద్ధుడు మెల్లగా నడుచుకుంటూ పోతున్నాడు.

ఆయన వెనకే ఓ కోతి చాలాసేపటి నుంచి అది ఆయన వెంటే నడుస్తోంది. కొంత దూరం వచ్చిన తరువాత బుద్ధుడు వెనక్కు తిరిగి చూసాడు.

కోతి ఆ క్షణంలోనే ఒక్క ఎగురు ఎగిరి ఓ చెట్టు కొమ్మ మీద కూర్చుంది.

అక్కడి నుంచి బుద్ధుడి వంకే చూస్తోంది.

“ఎందుకు అలా చేస్తున్నావు?" అని అడిగాడు బుద్ధడు.

“ఇదిగో... నువ్వెవరో నాకు తెలీదు.కానీ నన్ను చులకనగా చూడకు. నేను సామాన్యమైన దానిని కాను.నేననుకుంటే ఏదైనా చెయ్యగలను. నా నిఘంటువులో అసాధ్యమన్న మాటకు తావు లేదు. ఏదన్నా చేస్తాను. నాకు తెలియందంటూ లేదు...” అని ఏదేదో చెప్పుకుంటూ పోయింది.

“అలాగా... అయితే ఓ పందెం వేసుకుందామా?" అని అడిగాడు బుద్ధుడు.

"దానికేం.. తప్పకుండా! ఏం చెయ్యాలో చెప్పు" అని అడిగింది కోతి.

“ఇప్పుడు నేల మీద నుంచి ఎగిరి ఆ కొమ్మ మీద కూర్చున్నావు కదా. అక్కడి నుంచి దూకి నా అర చేతిలో కూర్చోవాలి. సరేనా!” అని అడిగాడు బుద్ధుడు.

“అంతేనా! నువ్వు చెప్పినట్టే నేను అరచేతిలో కూర్చుంటే కానుకగా ఏమిస్తావు?" అని అడిగింది కోతి.