బావిలో శియా

శియా మామయ్య రతన్గాఢ్ ఉండేవాడు.అక్కడికి దగ్గరలోనే అతని పొలం ఉంది. పొలంలో బావి ఉంది.

- ఓం ప్రకాశ్ క్షత్రియ 'ప్రకాశ్'

శియా మామయ్య రతన్గాఢ్ ఉండేవాడు.అక్కడికి దగ్గరలోనే అతని పొలం ఉంది. పొలంలో బావి ఉంది. శియా మొదటి సారి పొలానికి వచ్చింది. బావి ఎలా ఉంటుందో ఆమెకు తెలియదు.

వర్షాకాలపు రోజులు. అది వర్షం పడిన రోజు. పొలంలోని నేల తడిగా ఉంది. అంతా బురదమయంగా మారింది. లతికా హాయిగా నడుస్తోంది. ఆమె బూట్లు వేసుకుని ఉంది. శియా చెప్పులు వేసుకుంది. దాంతో పదే పదే ఆమె బురదలో కూరుకుపోతోంది.

ఇది చూసి శియా “ఇక్కడ నడవడం చాలా కష్టమవుతోంది" అంది.

“అందుకే నేను నిన్ను బూట్లు వేసుకోమని చెప్పాను. వర్షంలో నడిచేటప్పుడు సౌకర్యంగా ఉంటుంది” లతికా చెప్పగానే శియా ముసిముసిగా నవ్వుతూ “చెప్పులతో నడవలేమని నాకుకొంచమే తెలుసు" అని, నెమ్మదిగా చెప్పులు తీసింది.

శియా సల్వార్ బురదతో నిండిపోయింది. ఆమె నడుస్తూ ఉన్నప్పుడు చెప్పులకు అంటిన బురద ఆమె సల్వార్పై చుక్కలు చుక్కలుగా పడింది.

కానీ ఆమెకు పొలంలోని పచ్చదనం సరదాగా అనిపించింది. “వర్షంలో ఇక్కడ ఎంత పచ్చదనం ఉంటుందో?" అంది.

“అవును, చాలా” అంది లతికా. సరిగ్గా అప్పుడే ఒక పెద్ద కప్ప ఎగిరింది. అది వచ్చి శియా దగ్గర పడిపోయింది. అది చూసి శియా ఎగిరి గంతేసింది. నేరుగా బురదలోకి పడిపోయేది. కానీ లతికా ఆమెను పడిపోకుండా పట్టుకుంది.

"ఇక్కడ జంతువులు కూడా నివసిస్తాయి" శియా అడగగానే లతికా “వర్షాకాలం నేలపై నీళ్లు నిండాయి. దీని వల్ల పాములు, నీటి పాములు, కప్పలు జంతువులన్నీ బయటికి వస్తాయి.”

అప్పుడే శియా చూపులు బావివైపు వెళ్లాయి.నేనెప్పుడూ బావిని చూడలేదు. పద. ఈరోజు చూద్దాం” అంటూ శియా వేగంగా అడుగులు వేసింది.