శ్రీ తులసీ గాధ

పరమశివుని దర్శనము చేసుకొనుటకై మనస్సు కలిగి శివలోకమునకు ఇంద్రుడు పోయెను. మార్గమధ్యమున ఒక భయంకర పురుషుడు ఎదురుగా కనిపించెను.

పరమశివుని దర్శనము చేసుకొనుటకై మనస్సు కలిగి శివలోకమునకు ఇంద్రుడు పోయెను. మార్గమధ్యమున ఒక భయంకర పురుషుడు ఎదురుగా కనిపించెను.ఇంద్రుడతనిని సమీపించి పరమశివుడెచ్చట యున్నాడని యడిగెను. అందులకాతడు ఎంతకూ సమాధానమివ్వనందు వలన ఇంద్రు డు కోపావేశపరుడై తన వజ్రాయుధముతో ఆ భయంకర పురుషుని గొట్టెను. అప్పుడాదెబ్బకు రుద్రతేజము ప్రజ్వరిల్లి మంటలు బయలువెడెలెను.

ఇంద్రు డామంటలను జూచి భయపడిరుద్రునికి ప్రణామము లొనరించి ప్రార్ధించెను.

అతని ప్రార్ధనకు రుద్రుడు సంతోషించి, శాంతిచెంది తన ఫాలనేత్రమునుండి ఇంద్రుని మాడ్చి వేయుటకు వెలువడిన కోపాగ్నిని గంగాసాగరము నందుం చెను. సాగరసంగమము చెందిన ఆయగ్ని బాలరూపమును పొంది (ఏడ్వ సాగెను), రోదన మొనరింపసాగెను.

అతని రోదన శబ్దమునకు సప్తలోకములు బధిరప్రాయము (చవుడు) లాయెను. ఆశబ్దము విని బ్రహ్మ ఆశ్చర్యముతో అదిరిపడి ఆ బాలుని వద్దకు పోయి సముద్రునియొడియందున్న బాలుని చూచి ఈ బాలుడెవరని యడు గగా సముద్రరాజు ఎదురుపడి వీడునాబిడ్డ వీనికి జాతకకర్మాదులు చేయమని యాశిశువును బ్రహ్మచేతికందించెను.

బ్రహ్మచేతియందుండు ఆ బాలకుడు తన చిట్టి చేతులతో బ్రహ్మగడ్డము పట్టుకొని యాడింపగా బ్రహ్మకు తన నేత్రద్వయమునుండి నీరు వెడలెను. అప్పుడు బ్రహ్మ ఏ కారణమున ఈ బాలునిచే నాకనుల వెంట నీరు గలిగెనో ఆ కారణ నామమునే ఈ బాలుని పేరుగ జలధరుడు యని నామ కారణము చేసి తక్షణమే ఇతడు సర్వశాస్త్ర వేత్తయగును.