૧૩-૧૪ વર્ષ પહેલાંની વાત. મુંબઈમાં રહેતાં નમ્રતા ત્રિવેદીને એવી તો ખાંસી ઊપડી કે બંધ જ ન થાય. કફ નહીં, પણ સતત સૂકી ખાંસી. છ મહિના સુધી ડૉક્ટરોએ કફ સિરપ બદલાવ્યાં, પણ ખાંસીની ઉપાધિ ઠેરની ઠેર. પછી તો ક્ષય રોગ (ટીબી)ની શંકા પડી. સીટી સ્કેનમાં જો કે ટીબી ન આવ્યું, પણ ફેફસાંમાં તકલીફ છે એ સાબિત થયું. સ્થાનિક ચેસ્ટ સ્પેશિયાલિસ્ટ કહી દીધું કે તમે માત્ર ત્રણ વર્ષ જીવશો. એ ડૉક્ટરે લંગ ફાઈબ્રોસિસની ભારે દવા ચાલુ કરાવી. ત્રણ મહિના દવા લીધી, પણ એનાથીય કોઈ ફરક પડ્યો નહીં, ઊલટું આડઅસરમાં ત્વચા કાળી થવા માંડી.
નમ્રતા ત્રિવેદી ચિત્રલેખાને કહે છે: એક મિત્રની ભલામણથી મુંબઈના જાણીતા ચેસ્ટ સ્પેશિયાલિસ્ટ ડૉ. ઝરીર ઉદવાડિયાને દેખાડ્યું. એમણે બ્રોન્કોસ્કોપી, બાયોપ્સી અને બીજી ચકાસણીથી નિદાન કર્યું કે ફાઈબ્રોસિસ નહીં, હાઈપર-સેન્સિટિવિટી ન્યુમોનાઈટિસ (એચપી) છે, જે કબૂતરના જે સંસર્ગમાં રહેવાથી ફંગસ લાગવાને કારણે થયો છે.’
હકીકતમાં એ વખતે ઉપનગર કાંદિવલીના ઠાકુર કૉમ્પ્લેક્સમાં રહેતાં નમ્રતાબહેનની પડોશમાં એનઆરઆઈના ખાલી ફ્લૅટની બાલ્કનીમાં કબૂતરાં આવતાં. નમ્રતાબહેન એમને ચણ નાખતાં. એમાંથી ફંગસ એમનાં ફેફસાંમાં ઘૂસી ગઈ. એચપી તરીકે ઓળખાતા એ રોગની ભારે દવાઓથી એમનું વજન વધી ગયું અને હાડકાં એટલાં નબળાં પડ્યાં કે આજ સુધી ૬૦ ફ્રેક્ચર એ ભોગવી ચૂક્યાં છે! અન્ય આડઅસરને કારણે આંખમાં સફેદ છારી જામી ગઈ, એની ત્રણ વાર સર્જરી કરવી પડી. હિમોગ્લોબિન ચારથી નીચે જવાને લીધે મોતના મુખમાંથી પાછાં ફર્યાં. આ બધું ભોળાભટાક જણાતાં કબૂતર પર પ્રેમ રાખવાથી થયું.
આગળ જતાં નમ્રતા ત્રિવેદીએ મુંબઈના ડૉ. પ્રહ્લાદ પ્રભુદેસાઈના રિહેબ સેન્ટરમાં સાત વર્ષ ફેફસાંના વ્યાયામ કર્યા ત્યારે એમનો રોગ મહદંશે ઠીક થયો. હવે એમની દવા બંધ થઈ છે, પણ આ રોગ પ્રત્યેની જનજાગૃતિ ઝુંબેશ એ જોરશોરથી ચલાવી રહ્યાં છે. નમ્રતા ત્રિવેદીએ કબૂતરના સંસર્ગમાં રહેવાથી થતા ફેફસાંના રોગો પ્રત્યે લોકોને જાગ્રત કરવા એકોક્તિ પણ ભજવી. કબૂતરની સમસ્યાને કારણે એમણે ઘર બદલવું પડ્યું. અમુક જૈન કે ઈતર સોસાયટીમાં કબૂતરને જાર નાખવાનું ચાલુ હોય ત્યાંની કમિટીના હોદ્દેદારોનું હવે નમ્રતાબહેન કાઉન્સેલિંગ પણ કરે છે.
This story is from the July 29, 2024 edition of Chitralekha Gujarati.
Start your 7-day Magzter GOLD free trial to access thousands of curated premium stories, and 9,000+ magazines and newspapers.
Already a subscriber ? Sign In
This story is from the July 29, 2024 edition of Chitralekha Gujarati.
Start your 7-day Magzter GOLD free trial to access thousands of curated premium stories, and 9,000+ magazines and newspapers.
Already a subscriber? Sign In
જલસાઘર
...તો આર.કે. સ્ટુડિયો ક્યારે બન્યો હોત? કેવીક ઉજવણી થતી આર.કે.માં બર્થડેની?
સ્ટૉક માર્કેટમાં રિટેલ ઈન્વેસ્ટર્સની સક્રિયતા શેનો સંકેત છે?
શૅરબજારમાં રિટેલ પાવરનું જોર વધી રહ્યું હોવાનાં કારણો જાણવાં-સમજવાં મહત્ત્વનાં છે. કેમ રિટેલ ઈન્વેસ્ટર્સ વર્ગ વધુ સક્રિય થયો છે? ફોરેન ઈન્વેસ્ટર્સની સામે આપણા ભારતીય રોકાણકારોની શક્તિ વધે એમાં કોનું હિત છે? આમાં સમજવા અને ભળવા જેવું ખરું...
રોક્યા એ રોયા...
‘લાલચ બહોત બૂરી બલા હૈ...’ એ વાત આપણે બધા જાણીએ છીએ અને સમજીએ પણ છીએ. તેમ છતાં ‘એકના બે’ કે ‘એકના ચાર’ કરી આપવાની ઑફર કાને પડતાં જ આપણે એ માટે લલચાઈએ તો છીએ જ. હમણાં ગુજરાતમાં બહુ ગાજતું ‘બીઝેડ’નું છેતરપિંડી પ્રકરણ આપણી આવી વૃત્તિનું પરિણામ છે. આવું અગાઉ પણ થયું છે અને હજીય અટકવાનું તો નથી જ.
સૌથી પ્રાચીન એવા આ વ્યવસાયને ગુનો ગણવાનું બંધ કરીએ...
સમાજને ‘સ્વચ્છ’ રાખવાનું કામ કરતી રૂપજીવિનીઓને પાયાના અધિકાર ક્યારે મળશે?
ઓછામાં ઝાઝું સમજો... માનસિક સ્વાસ્થ્ય જાળવો!
ઘરમાંથી અને જીવનમાંથી પણ નકામી-બિનજરૂરી ચીજોનો નિકાલ કરો તો મનનો ભાર ઓછો થશે.
લગ્ન પહેલાં આપો ચહેરાને કુદરતી રામક
વેજિટેબલ જ્યુસમાં આ ચીજો ઉમેરી શિયાળાને બનાવીએ હેલ્થી ને હૅપ્પી.
એની રંગોળીના રંગ એટલે જાણે સેવાની સરવાણી
રંગોળી માત્ર દિવાળીના દિવસોમાં જ હોય એવું જરૂરી નથી. કોઈ પણ પ્રસંગે રંગોળી બનાવી આ કળાને કારકિર્દીમાં પલટી નાખી અને સાથોસાથ એ દરમિયાન જ ગરીબોને નિયમિત મદદરૂપ થવાનું વિચારનારા યુવાનો ઘણા ઓછા હોય છે. જો કે રંગોળીકળામાં નિપુણ એક રાજકોટવાસી યુવતીએ પોતાની કમાણીમાંથી જરૂરતમંદ લોકોને સહાય કરીને યુવાપેઢીને નવો રાહ ચીંધ્યો છે.
બાપુનું કથામૃત બન્યું વિદ્યાર્થિનીના સંશોધનનો વિષય
મોરારિબાપુ શિક્ષણ રાહ બતાવે રામાયણ
એક મકાન ઐસા ભી.
જાણીતા સંગીતકાર બપ્પી લહિરીના હમશકલ એવા ખંભાતના બાલમુકુંદ પરીખનું ઘર ખરેખર જોવા જેવું છે.
તમને ખબર છે, અમદાવાદની પોતીકી છે આશાવલી સાડી?
આશરે સાતસો વર્ષ પહેલાં ભીલ રાજા સ્થાપિત આશાવલ નગર એટલે કે આજના અમદાવાદના એક વિસ્તારમાં અનેક હાથસાળ ચાલતી, એમાં રેશમની સાડી કુદરતી રંગોથી બનતી. હવે જો કે એક જ પરિવાર આ સાડી બનાવે છે. પ્રાકૃતિક સામગ્રી અને હાથવણાટની આગવી શૈલીથી ઓપતી આ સાડી સાથે એ પરિવારે બીજા દેશની વસ્ત્રકળાનો પણ સમન્વય સાધ્યો છે.