அமைதிப் பூங்காவில் அதிகார விதிமீறல்கள்

டி.எஸ்.ஆர். வேங்கடரமணா

வழக்குரைஞர் மற்றும் பேராசிரியருமான சர் வில்லியம்ஸ் ஐவர் ஜென்னிங்ஸ் (1903-1965) என்ற பிரபல அரசமைப்பு சட்ட நிபுணர், இலங்கை சர்வகலாசாலையிலும் கேம்பிரிட்ஜ் பல்கலைக்கழகத்திலும் துணைவேந்தராகப் பணியாற்றியவர். 1956-1957இல் மலேசியாவின் அரசியல் நிர்ணய சட்டத்தை உருவாக்க உதவியவர்.

இந்திய அரசமைப்புச் சட்டம் உருவாக்கப்பட்டபோது, "இந்தியர்கள் தங்களுடைய அரசியல் நிர்ணய சட்டத்தின் மூலமாக தங்களைத் தாங்களே தடுப்புக்காவல் சட்டத்தில் சிறையில் அடைத்துக் கொள்ளும் அடிப்படை உரிமையைத் தந்து கொண்டுள்ளார்கள்' என்று கிண்டலடித்தார். 50 ஆண்டுகளுக்கு முன் சட்டக்கல்லூரி மாணவனாக அவர் சொன்னதைப் படிக்கும்போது எனக்குக் கோபம் வந்தது. ஜென்னிங்ஸினுடைய ஆழமான அறிவும் விசாலமான பார்வையும் என்னை வியக்க வைக்கிறது.

இந்திய அரசமைப்புச் சட்டம் பகுதி-3 இந்தியர்களுடைய அடிப்படை உரிமைகளை உறுதி செய்கிறது. அதில், பிரிவு 21, எந்த குடிமகனுடைய உயிரும் தனிமனித சுதந்திரமும் சட்டப்படி அல்லாமல் வேறு எந்த வகையிலும் பாதிக்கப்படலாகாது என உறுதி செய்கிறது. இதனுடைய உட்பொருள், உரிய சட்டத்தின்கீழ் யாரையும் சிறையில் அடைக்கலாம் என்பதுதான். இதைத்தான் ஜென்னிங்ஸ் கிண்டலடித்தார்.

நாடாளுமன்றமும் மாநில சட்டமன்றங்களும் தேசிய பாதுகாப்பு, உள்நாட்டுப் பாதுகாப்பு என்ற பெயர்களில் பல ஆள்தூக்கிச் சட்டங்களை இயற்றி, செயல்பாட்டுக்கு கொண்டு வந்துள்ளன. அந்த சட்டங்களில் ஒன்றுதான் "தமிழ்நாடு பயங்கர செயல்பாட்டளர்களான சாராய வணிகர்கள், மின்னணு மற்றும் தகவல் தொழில்நுட்ப குற்றவாளிகள், போதை பொருள் வியாபாரிகள், காடு வளம் அழிப்பவர்கள், குண்டர்கள், பாலியல் குற்றவாளிகள், மணல் கடத்தல்காரர்கள், காமக்கொடூரர்கள், குடிசை நிலங்களை அபகரிப்பவர்கள், திருட்டு விடியோ குற்றவாளிகள் தடுப்புச் சட்டம்- 1982. 1982-இல் குண்டர்கள் சட்டம் என ஆரம்பித்து ஒவ்வொரு குற்றமாக சேர்க்கப்பட்டு இந்த சட்டம் விரிவுபடுத்தப்பட்டுள்ளது. இருந்தாலும் இந்த சட்டம் செல்லமாக "குண்டர் சட்டம்' என அழைக்கப்படுகிறது. இந்த சட்டத்தில் 18 பிரிவுகள் உள்ளன.