கருணை காட்ட காசு வேண்டுமோ?

முனைவா் என். மாதவன்

பூனை ஒன்று மிகவும் குட்டியாக இருந்த காலத்திலிருந்தே எங்கள் வீட்டைச் சுற்றிச் சுற்றி வந்து உணவு கேட்டுப்புசித்து வந்தது. மிகவும் விளையாட்டு குணமும் குறும்பு புத்தியும் உடையது. தகுந்த பருவம் வந்ததும் இரண்டு குட்டிகளை ஈன்றது. இயல்பான சூட்சுமங்கள் தெரியாததால் அதனது ஒரு குட்டியை ஏதோ மற்றொரு விலங்கு இரையாக்கிக் கொண்டுவிட்டது. எஞ்சிய குட்டியை, வாயால் கவ்வி பத்திரப்படுத்துவது, நேரம் தவறாமல் பாலூட்டுவது, தனக்கான இரையைத்

தேடிப் புசிப்பது என கருணையும் தாய்மையும் குழைத்துப் பொறுப்பான தாயாகக் காத்து வருகிறது.

மனித குணங்களில் வீரத்தைப் போற்றுவது போலவே, கருணையின் மகத்துவத்தினை விளக்கும் பல சம்பவங்கள் இலக்கியங்கள், புராணங்கள் நெடுகிலும் நிறைந்துள்ளன.

தனது மனைவியைக் கவா்ந்து சென்று தனக்கு துரோகம் இழைத்தவன் போா்க்களத்தில் ஆயுதம் இல்லாமல் நிற்கும்போது, ‘இன்று போய் நாளை வா’ என்கிறாா் ராமன். ‘வாடிய பயிரைக் கண்டபோதெல்லாம் வாடினேன்’ என வருந்தினாா் வடலூா் வள்ளலாா் பெருமான்.

‘பகைவனுக்கு அருள்வாய் நன்நெஞ்சே புகை நடுவில் நெருப்பிருப்பதைப் போல பகை நடுவில் அன்புருவான இறைவன் வாழ்கிறான்’ என்கிறாா் பாரதியாா்.