విడిపోవటం ఎంతో బాధాకరం

మన దేశంలో ఉమ్మడి మకుటుంబానికి ఎంతో విలువ ఉంది. ఎక్కువ శాతం హిందీ సీరియళ్లు ఒక అత్త, ముగ్గురు కోడళ్లు, ఆడ పడుచులు, తోడికోడళ్లు, మరిది, మరదళ్లాంటి కుటుంబ బంధాల చుట్టూ తిరుగుతుంటాయి.

మధ్యలో మసాలా కోసం వితంతు మేనత్త, పిన్ని, పెద్దమ్మల పాత్రలు వస్తాయి. ఈ సీరియల్స్లోనే గాక నిజ జీవితంలోనూ మహిళలకి ఎక్కువ సమయం ఈ జాయింట్ ఫ్యామిలీల్ని విడగొట్టడానికే సరిపోతుంది. ఉమ్మడి కుటుంబ మంటేనే విడబాటు మార్గాలు వెతుకు తుంటారు. విడిపోయాక దగ్గరి సంబంధాల్లోనూ మాటలు లేకుండా ఉంటేనే సుఖంగా బతుకుతామని భావిస్తారు.

ఇది మామూలు కుటుంబా ల్లోనేగాక, దేశమంతటా కనిపిస్తోంది.ఈ దేశ పౌరాణిక గాథల్ని లేదా ఆంగ్లేయుల తర్వాత బౌద్ధ, ముస్లిం రచయితల రాతల్ని, శతాబ్దాలుగా భారత భూమికి వెలుపల మఠాలు, మసీదుల్లో ఉన్న పాండు లిపి ఆధారా లను గమనించండి. వాటిలోనూ ఇక్కడ నిరంతరం విడిపోవటాల గురించే వర్ణనలుంటాయి.

ఇప్పుడైనా ఆగిందా? విడిపోయే ప్రక్రియ సహజమైపోయింది. ప్రతి చెట్టు కూలిపోతుంది, కానీ కూలడానికి ముందు అనేక చెట్లకు జన్మనిస్తుంది. కానీ మనలో వేర్పాటు జరిగితే అంతమైపోయినట్లే.రామాయణ గాథ కుటుంబం విచ్ఛిన్నమయ్యాక అంతమవుతుంది.మహాభారతం చివర్లో ముఖ్యులంతా యుద్ధంలో చనిపోతారు లేదా కొండలపైకి వెళ్లి మరణిస్తారు.