வசந்தத்தை தேடும் காது...

பேருந்து நிலையம். விடியற்காலை. சாம்பல் பூத்த வானம். பேருந்து நிலைய வளாகத்தில் இருந்த பத்து கடைகளும் திறக்கும் முஸ்தீபுகளில் இருந்தன. திலகவதி, பேன்ஸி ஸ்டோரின் ஷட்டரைத் திறந்தாள்.

- முத்து செல்வன்

வளையல் பெட்டிகள், பொம்மைகள், பிளாஸ்டிக் பொருட்கள் என உள்ளே அடைசலாய் இருந்தன. இடதுப் புறம் மூலையில் இருந்த விளக்குமாற்றை எடுத்து கடையின் முன்பகுதியைக் கூட்டினாள்.

கலர் சாக்பீஸால் சின்னக் கோலம் போட்டாள். பொருட்களை விற்பனைக்காக வெளியே ஒவ்வொன்றாக எடுத்து வைத்தாள்.

கடை பல வண்ணப் பொருட்களால் பார்வைக்குப் பளிச்செ ன்று ஆனது. விடிய ஆரம்பித்து வெயில் வந்திருந்தது. டவுன் பஸ்கள் உள்ளே வந்து நின்றன. குளித்தலையிலிருந்து வந்த மினி பஸ் அவள் கடையின் முன் வந்து நின்றது.

இறங்கியப் பெண்ணொருத்தி கடைக்கு வந்துத் தனது பெண்ணுக்கு நீலக்கலர் பொம்மை, வண்ண பலூன்கள் நான்கு என வாங்கினாள்.

அப்போது பேன்ஸி ஸ்டோரின் இடதுப் புறம் இருந்த பொரிக் கடலை, பட்டாணி, வறுகடலை உப்புக் கடலை, அவல் வெற்றிலைப்பாக்கு விற்கும் மாரிச்சாமி கடையைத் திறந்து சாமிப் படங்களுக்குப் பத்தி கொளுத்திக் கொண்டிருந்தார்.

அவர் கடை வாசல் கூட்டப்படாமலே சுத்தமாக இருந்தது.