சேக்கிழாரின் தனித்துவம்

தமிழிலக்கிய வரலாற்றிலேயே இரண்டே இரண்டு புலவர்களுக்கு மட்டும்தான் 'தெய்வ' என்ற அடைமொழி உண்டு

- சிவ.சதீஸ்குமார்

முதலாமவர் தெய்வப்புலவரத் திருவள்ளுவர். இரண்டாமவர் தெய்வச் சேக்கிழார். கற்போரை தெய்வநிலைக்கு ஆற்றுப்படுத்தும் இலக்கியத்தைத் தந்த காரணத் தால் இவர்கள் இருவருக்கும் 'தெய்வ' அடைமொழியை ஆன்றோர் உலகம் அளித்துள்ளது.

"வையத்துள் வாழ்வாங்கு வாழ்பவன் வானுறையும்
தெய்வத்துள் வைக்கப் படும்" 

என்பது இலக்கணம் என்றால், இந்த இலக்கணத்தை விவரிக்கும் இலக்கியம் பெரியபுராணமாகும்.

இறைவனை வழிபடுகிறோம்; இறையடியார்களையும் வழிபடுகிறோம். வழிபடுவது மட்டுமே முக்கியமல்ல; மாறாக, இறைநிலையில் கலந்து அம்மயமாதல் மிகவும் அவசியமாகும்.

பக்தி என்பது படிநிலை; முக்தி என்பதுதான் முடிநிலை. அவ்வகையில், படிநிலையில் தொடங்கிப் படிப்படியாக உயர்ந்து இறைநிலையை எய்தியவர்கள் அறுபத்துமூன்று நாயன்மார்களும் ஆவார்கள். அந்த அடியார்களின் வரலாற்றைப் பதிவு செய்துள்ள நூலே பெரியபுராணமாகும். இதை இயற்றிய தெய்வச்சேக்கிழார் இந்த நூலுக்குச் சூட்டிய பெயர் 'திருத்தொண்டர் புராணம்’ என்பதாகும். ஆனால், இதன் தன்மையால் 'பெரியபுராணம்' என்னும் பெயரை இது பெற்றது. இந்த நூலில் 63 நாயன்மார்கள் மட்டுமின்றி, அவர்கள் வாழ்ந்த சூழ்நிலை, இடம், மக்களின் வாழ்வியல், அரசாங்கம், சமயம், பண்பாடு என அனைத்தும் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது.