நினைத்த காரியங்களை நிறைவேற்றும் நிசும்பசூதனி

இன்பம் துஞ்சித்தலைத் தவிர வேறு எதைச் செய்வதையும் தேவர்கள் தவிர்த்திருந்தனர். பேரின்பத்தின் உறைவிடமான பராசக்தியின் திருப்பாதங் களை மறந்து தேவலோக மங்கைகளின் நாட் டியத்தில் தோய்ந்திருந்தனர்.

எப்போதேனும் கிஞ்சித்து இறை நினைப்பு என்பதும் போய் வெறும் போகக் கூட்டமாகப் பெருத் திருந்தனர். தர்மத்தின் பாதையில் சென்றவர்கள் தறிகெட்டுப் போயி னர். அவிர்பாகங்கள் பெற்றவர்கள் தாங்களே என பேரரசர்கள் போல இறுமாந்திருந்தனர். தர்மம் கட்ட விழும்போது லாவகமாய் அதை சுருக்குபோல் இழுத்துக் கொண்டு அதர்ம அரசர்களான அசுரர்கள் உள்ளே புகுந்தனர். ஒவ்வொரு முறையும் இவ்வாறு நிகழும் இந்திர சாம்ராஜ்ஜியத்தை செப்பம் செய்து திருப்புவதை ஆதிமகாசக்தி வழக்க மாகக் கொண்டிருந்தாள்.