Uzma'nın ustası

Samim Arduman, ekibine dahil ettiği herkesin yelkenciliğini geliştiren bir ustaydı. Onunla beraber yarışmak sanki yelken sporunun yüksek okulundan bir diploma almak gibiydi.

Samim Ağabey 1924 doğumlu, cumhuriyetimizle yaşıt bir ağabeyimizdi.

Kuzey Adalar Denizi'nin rüzgârlarını ve akıntılarını çok iyi bilirdi, "Bütün çocukluğum hep Foça'da balık avlarında geçti" derdi.

İstanbul Kalamış'a 1936'da gelmiş ve birçok Kalamışlı yelkenci gibi Mösyö Pari'nin yelken okulunda yelkenle tanışmış, ilk yarış deneyimlerini 6 metrelik şarpi sınıfında, ağabeyi Vecdi Arduman'la yapmıştı.

Sonra iki kardeş bu sınıfta rakip olmuş; Samim Arduman flokçu olarak Erzin Demir'i, Vecdi Arduman da Mahmut Bir'i almıştı. Yelken camiasından olanlar bilirler; bu iki flokçu sonraları birer efsane oldu ve Türkiye'yi yurt dışında defalarca temsil ettiler.

1946'da Samim Ağabey şarpide İstanbul şampiyonu olduktan sonra yat sınıfına geçmiş ve sırası ile önce Swan tipi Yosma yatını almış, daha sonra da her biri birer ekol olan Zorba, Orka, Uzma 1, Uzma 2 ve Uzma 3 yatlarını yaptırmıştı. Bizler bu teknelerde Samim Ağabey'e ekip olmak için devamlı çalışırdık. Samim Ağabey'le yarışmak demek devamlı finişe ilk giren yat olmaktı. Handikap hesaplarından sonra belki birinci olamazdık ama ilk finiş düdüğünü biz çaldırırdık. Belçikalı bisiklet sporunun efsanesi Eddy Merckx'in bir kitabı vardır: "La Course en Tête" Türkçeye 'önden yarışa bakış' diye çevrilebilir. İşte yelken sporunun Eddy Merckx'i de sevgili Samim Ağabey'di.

Onunla yarışan biri devamlı yarışı önden seyir ederdi.

İlk finiş Samim Ağabey'in işiydi, olmazsa yeni daha büyük tekne yapar ve unvanı geri alırdı. Ben Samim Ağabey'le Zorba'da yarıştım. Hamit Önol, Yavuz Dinar beraber ekiptik ve unutulmaz bir Kuşadası yarışı yaptık.