చివరి శ్వాసలోనూ రాముణ్నే తలచుకున్న గాంధీజీ..

కొన్ని లక్షల సంవత్సరాల క్రితం మనిషి ఇతర జీవుల నుంచి వేరుపడ్డాడు.

కొన్ని లక్షల సంవత్సరాల క్రితం మనిషి ఇతర జీవుల నుంచి వేరుపడ్డాడు. దానికి చాలా కారణాలే చెబుతారు. నిటారైన వెన్ను, మాట, విశాలమైన మెదడు, పొడవైన బొటనవేలు, నిప్పును అదుపు చేయగల శక్తి.. ఇలాంటి అనేక ప్రత్యేకతలు అతడిని ముందుకు నడిపించాయి.నాగరికత పాఠాలు నేర్పించాయి. ఈ క్రమంలోనే రకరకాల అనుభవాలు తనను విభ్రాంతికి గురిచేశాయి. కనురెప్పల వెనుక ఏర్పడే కలల దగ్గర నుంచీ, అందనంత దూరాన ఉరిమే మబ్బుల వరకూ.. అంతా అయోమయంగా తోచింది. వాటికి తనవైన కారణాలు వెతుక్కున్నాడు.అతీతమైన శక్తి ఏదో ఈ సృష్టిని నడిపిస్తున్నదని నమ్మడం మొదలుపెట్టాడు.ఆ అంతర్యామిని పూజించసాగాడు. పరమాత్మ ఉనికికి సంబంధించి రకరకాల సిద్ధాంతాలు, రాద్ధాంతాలు మొదలయ్యాయి. సాకారుడా, నిరాకారుడా, సగుణుడా, నిర్గుణుడా.. ఎన్నో తర్జనభర్జనలు. ఎవరికివారు తమ వాదనే నిజమని బలంగా నమ్మసాగారు. ఎదుటివారిని చులకన చేయసాగారు. ఇక్కడే మొదలైంది.. గొడవ. మనిషి సహజంగానే స్వార్థపరుడు. తన స్వార్థానికి మతాన్ని ఆయుధంగా మార్చుకున్నాడు.మత యుద్ధాలతో మొదలై మత రాజకీయాల వరకూ విస్తరించిందా దాడి. ఇలాంటి సంక్షోభ సమయాల్లో గాంధీజీ తప్పక గుర్తుకువస్తారు.మతంలోని ప్రతి పార్శం మీద ఆయన వెలిబుచ్చిన అభిప్రాయాలు అమూల్యమైనవి, అన్వయించుకోదగినవి.