બોર્ડનું રિઝલ્ટ: અભિનંદન અને આશ્વાસન!

બાલમંદિરથી માંડીને બબાલમંદિર એટલે કે કૉલેજ સુધી ભણતાં છોકરા-છોકરીઓની કરિયર વિશેની ખબર એ લોકોને ન હોય એટલી વડીલોને હોય છે!

- હર્ષદ પંડ્યા ‘શબ્દપ્રીત’

અમારા ટાવરના આઠમા માળે રહેતા પ્રવીણ પાનવાલાની એકની એક ઢબુ સાતમી ટ્રાયલે પાસ થઈને બારમાની બહાર નીકળી ત્યારે આખું ટાવર હરખની હેલીએ ચડ્યું'તું.

‘ઢબુને કોન્ગ્રેટ્સ કરી આવ્યા?’ વાઇફે રસોડામાંથી પૂછ્યું.

‘હું તમને કહું છું, ના ગયા હો, તો જઈ આવો. ઢબુ રાજી થશે.’

‘શી ઉતાવળ છે?’ મેં છાપું વાંચતાં વાંચતાં હીંચકાની ઠેસ મારી બાલ્કનીમાંથી કહ્યું, ‘એકાદ-બે દિવસ પછી જઈ આવીશ.’

‘પછી તમારા એકાદ-બે દિવસ આવતા જ નથી’, લોટવાળા હાથે વેલણ પકડી બહાર આવીને વાઇફે કહ્યું, ‘જાવ, જઈ આવો. ટાણે ઢોલ વાગે તો જ કામનું, વગર ટાણે વગાડવા બેસીએ તો કોક મશ્કરી કરે, ઊભા થાવ.’

‘એટલે જ હું શાંતિથી બેઠો છું,’ મેં કહ્યું. ‘પછી કોઈ મારી મશ્કરી કરે એ મને સહેજેય ન ગમે.’

‘મોડા મોડા જાવ, તો પછી મશ્કરી તો કરે જ ને’, વાઇફે બેઝિનમાં હાથ ધોતાં કહ્યું, ‘ચાલો, હું તમારી સાથે આવું.’

‘તો એમ કહે ને કે તારે પણ આવવું છે!’

‘હું તો ક્યારનીય જઈ આવી.’

‘ભારે ઉતાવળી.’

‘આમાં ઉતાવળ ક્યાં આવી?’ વાઇફે સહજતાથી કહ્યું. ‘અને મોડા પડવું તો મને સહેજ પણ ન ગમે.’

‘‘એની તો મને ૪૬ વરસ પહેલાં ખબર પડી ગઈ’તી કે મોડા પડવું તને સહેજ પણ ન ગમે!” મેં મૂળ વાત પર આવીને કહ્યું, “ઢબુને આજે ને આજે અભિનંદન આપવામાં જોખમ છે. એકાદ-બે દિવસ ઝીણવટથી છાપાં વાંચીએ એમાં ‘સુધારો’ એવા મથાળા હેઠળ એવા કોઈ સમાચાર છપાયા તો નથી ને કે કમ્પ્યૂટરની ભૂલથી જેને પાસ જાહેર કરવામાં આવેલા છે એ ખરેખર તો નાપાસ છે અને એમાં આપણી ઢબુનું નામ હોય.. તો ભારે પડી જાય ને?’’

‘એમ?’ વાઇફનેય શંકા પડી.

અમારા ટાવરમાં રહેતા, બાલમંદિરથી માંડીને બબાલમંદિર એટલે કે કૉલેજ સુધી ભણતાં છોકરા-છોકરીઓની કરિયર વિશેની ખબર એ લોકોને ન હોય એટલી વડીલોને હોય છે!

‘મેં તો આવું વિચાર્યું જ નહોતું.’ વાઇફે કહ્યું, ‘તમને આવા ઉત્તમ વિચારો ક્યાંથી આવે છે?’