கலைஞர் எனும் தமிழ்க்கடல்

முத்தமிழறிஞர் கலைஞர்,தன் நூற்றாண்டை நிறைவு செய்து, நூற்று ஒன்றைத் தொடுகிறார். இதில் ஒரு சந்தேகம் எழலாம். கலைஞர் மறைந்துவிட்டாரே. ஆனால் வாழ்வதுபோல் சொல்வது சரியா? என நினைக்கலாம்.

- சி.அன்னக்கொடி

தலைவர் கலைஞர் வழியிலே சொல்ல வேண்டு மானால் போராளிக்கு சாவே இல்லை. ஆம் கலைஞர் எனும் போராளிக்கு சாவே இல்லை. தலைவர் கலைஞரை நினைக்கும் போதெல்லாம் அவர் கவிதை தேனாய் இனிக்கிறது. அவருடைய பேச்சு உணர்ச்சி மேலிடச் செய்து போர்க்களத்திற்கு செல்லத் தூண்டுகிறது. அவரது வசனங்கள் உணர்ச்சி மிகுந்து உள்ளத்தைக் கிழித்தெடுக்கிறது . அவரது சாதனைகள் வானத்தில் மின்னிடும் நட்சத்திரங்களாய் பிரகாசிக்கின்றன.

சமூகமும் அவருடைய வாழ்வும் மரத்தில் சுற்றும் கொடி போல பின்னிப் பிணைந்தது. அ தைப் பிரித்தெடுப்பது என்பது வானத்தில் உள்ள நட்சத்திரங்களைப் பறித்து வருவது போலத்தான்.

அவரது வாழ்வு பூப்போன்றது அல்ல. அவரது வாழ்வு ஒரு பெரிய போர்க்களம் போன்றதுதான். ஆனால் அந்த போர்க்கள வாழ்வை பூக்களமாக நினைத்துக் கொண்டார். அதுதான் விந்தை.

கலைஞரின் நடைநயம் எப்படிப்பட்டது? பொன்னர் சங்கரில் கலைஞர் இப்படி எடுத்துச் சொல்கிறார்.

உவமைகளையும் உருவங்களையும் பொருத்தமாய் பொழிகிற நடைநயம். தொட்ட இடமெல்லாம் இப்புதினத்தில் துலங்குவதைக் காண்கிறோம்.

தாமரை நாச்சியார் தன் பிள்ளைகளை அவர்கள் தன் பிள்ளைகள் என்று அறியாமலே - காணும்போது ஏற்பட்ட மன உணர்வை கலைஞர் இப்படிக் கூறுகிறார்.

தாமரை நாச்சியார் விழிகள் அவர்களை நோக்கிய காட்சி கடற்கரையில் காணாமல் போய் மண்ணில் புதைந்துவிட்ட முத்துப்பதித்த கம்மல்களை எடுப்பதற்குக் கரங்களைக் கொண்டு கடற்கரை மணலைத் தோண்டுவது போல இருந்தது..

தமிழுக்கும் அமுதென்று பெயர் இதிலுள்ள நுட்பத்தை கலைஞர் தெளிவுற பெறச் சொல்கின் றார் பாருங்கள். ஏன் பாவேந்தர் தமிழுக்கு அமு தென்று பெயர் எனச் சொல்லாமல் தமிழுக்கும் அமுதென்று பெயர் என்று சொன்னார்? பாரதி தாசன் எதற்கு அப்படிச் சொன்னார் என்றால் அமுதுக்கு அமுதென்று பெயர். அதைத் தவிர்த்தால் தமிழுக்கும் அமுதென்று பெயர். இப்படிச் சொன்ன வுடன் கூட்டத்தில் பலத்த கரவொலி எழுந்தது.