૫ડોશની ખુશી...
એક ગામમાં બે પરિવાર નજીકમાં રહેતા હતા. એક પરિવારમાં સતત ઝઘડા થતા હતા અને બીજો પરિવાર શાંતિથી અને મૈત્રીપૂર્ણ રીતે રહેતો હતો.
એક દિવસ, પડોશી પરિવારની ખુશીથી ઈર્ષ્યા અનુભવતી પત્નીએ એના પતિને કહ્યું: ‘જાવને પડોશીને ત્યાં અને જોઈ આવોને કે બન્ને જણા આટલી સરસ રીતે કેવી રીતે રહે છે.’
પતિ બાજુના ઘરમાં જઈને છુપાઈ ગયો અને બધું જોવા લાગ્યો. ઘરની સ્ત્રી ઓરડામાં પોતું મારી રહી હતી. અચાનક રસોડામાંથી કૂકરનો અવાજ આવ્યો. એ રસોડામાં દોડી ગઈ. બરાબર એ જ વખતે એનો પતિ અંદર આવ્યો. ફર્શ પર પાણી હતું તે એને ન દેખાયું અને એ લપસ્યો.
પત્ની દોડતી રસોડામાંથી આવી અને પતિને ફર્શ પર પડેલો જોઈને રડવા લાગીઃ ‘હે, ભગવાન! આ શું થયું? હુંય કેવી ભુલકણી કે ભીની ફર્શ છોડીને અંદર જતી રહી.’ નથી.
પતિએ એને છાની રાખવા પ્રયાસ કર્યો અને એને બાથમાં લેતાં કહ્યું: ‘ના, ના, તારો જરાય તો મારી જ હતી કે હું ઊંચી નજરે અંદર આવ્યો હતો. મારે નીચે જોવું જોઈતું હતું.'
પેલો માણસ ઘરે પાછો આવ્યો, જ્યાં પત્નીએ પૂછ્યું: ‘શું જોઈ આવ્યા? બન્ને આટલાં સુખી કેમ છે? આપણા ઘરમાં શું ખૂટે છે?’
પતિએ કહ્યું: ‘આપણામાં અને એમના ઘરમાં ફરક એ છે કે આપણે દરેક વાતમાં એકબીજાનો દોષ કાઢીએ છીએ, જ્યારે એ લોકો બીજાનો દોષ પોતાના માથે લે છે.’
***
અગાઉ થિયેટરમાં અને હવે નેટફ્લિક્સ પર આવેલી લાપતા લેડીઝ ફિલ્મે દર્શકોને લલચાવવાનું ચાલુ રાખ્યું છે. ફિલ્મની વાર્તા ફૂલ કુમારી અને એના પતિ દીપક કુમારની આસપાસ ફરે છે. ફૂલ અને દીપક લગ્ન કર્યાં એ જ દિવસે ટ્રેનમાં અલગ થઈ જાય છે અને જયા નામની બીજી એક નવોઢા દીપકની સાથે એના ઘરે પહોંચે છે. ફૂલને વિશ્વાસ છે કે એના પતિએ એની સાથે છેતરપિંડી નથી કરી અને એક દિવસ એ એને જરૂર શોધતો આવશે. એ આશામાં સ્ટેશન પર દિવસો પસાર કરે છે.
જયા માટે દીપકનું ઘર સુખદ અકસ્માત સાબિત થાય છે. એને લગ્ન કરવાં નહોતાં, વધુ અભ્યાસ કરવો હતો, પણ માતાએ એને બળજબરીથી કો'કના ગળે વળગાળી દીધી હતી. ટ્રેનમાં ગડબડ થઈ અને જયા દીપક ભેગી થઈ ગઈ, એમાં એનું અણગમતાં લગ્નનું દુઃસ્વપ્ન તૂટ્યું અને દીપકના ઘરમાં એ સમ્માનની હકદાર બની.
Esta historia es de la edición June 03, 2024 de Chitralekha Gujarati.
Comience su prueba gratuita de Magzter GOLD de 7 días para acceder a miles de historias premium seleccionadas y a más de 9,000 revistas y periódicos.
Ya eres suscriptor ? Conectar
Esta historia es de la edición June 03, 2024 de Chitralekha Gujarati.
Comience su prueba gratuita de Magzter GOLD de 7 días para acceder a miles de historias premium seleccionadas y a más de 9,000 revistas y periódicos.
Ya eres suscriptor? Conectar
મિડલ ચાઈલ્ડ સિન્ડ્રોમઃ ન અહીંના... ન ત્યાંના
પરિવારના સૌથી મોટા અને સૌથી નાના બાળકને ઘણા ‘વિશેષાધિકાર’ મળે છે, પણ...
નવું વર્ષ... નવી શરૂઆાત
બીજાનું જોઈ જોઈને સંકલ્પ લેતાં હો તો પણ કમ સે કમ જાત માટે લીધેલાં વચન પૂરાં કરો... કોઈ ભાર રાખ્યા વગર
ગરમાવો અને બાર ર્માહનાની ઊર્જા મેળવવી છે?
શિયાળામાં શરીરને નીરોગી રાખે છે આ પાક અને વસાણાં.
પારાવાર સંઘર્ષ બન્યો અખૂટ શક્તિનો સ્રોત!
જન્મથી જ નિઃસહાય આ મહિલા બીજાનો સહારો બનવાનો નિશ્ચય કરીને બેઠી. શરીરથી દિવ્યાંગ, પણ મનથી મક્કમ એવાં ૬૨ વર્ષનાં આ સન્નારી અન્યોનાં સપનાં સાકાર કરવા જહેમત ઉઠાવી રહ્યાં છે.
જડીબુટ્ટીના જાણતલ કરે છે ઉપચાર
જંગલની કીમતી વનસ્પતિથી પ્રાચીન પદ્ધતિએ આરોગ્ય સારવાર કરતા આદિવાસી વૈદું ભગતનાં નામ-કામ બહુ અજાણ્યાં નથી.એમની સસ્તી અને કારગત ઔષધિય ચિકિત્સાકળાને હવે સરકારી પીઠબળ પણ મળી રહ્યું છે.
ત્રીજી રાજકીય ઈનિંગ્સમાં બાપુ કેટલા સફળ થશે?
૮૪ વર્ષના શંકરસિંહ વાઘેલા હવે ‘પ્રજાશક્તિ ડેમોક્રેટિક પાર્ટી' નામે નવો રાજકીય પક્ષ લઈને ફરી વાર ગુજરાતના રાજકીય રણમેદાનમાં કૂદ્યા છે. બાપુનો આ રાજકીય દાવ ખરેખર છે શું?
લેભાગુ ભૂવા-તાંત્રિક હજી કેટલાને ખુવાર કરશે?
ચમત્કાર અને પરચાની વાતો પ્રસરાવી પૈસા, પદ, પ્રતિષ્ઠા અપાવવાનો તથા અસાધ્ય બીમારીની સારવાર કરી આપવાનો દાવો કરતા તાંત્રિક અને ભૂવા ગુજરાતમાં વધતા જાય છે. આવી અંધશ્રદ્ધા ડામવા કાયદો છે, તેમ છતાંય લોકો એમની જાળમાં ફસાયા જ કરે છે. હદ તો એ છે કે હમણાં આવો એક ભૂવો અમદાવાદની હૉસ્પિટલમાં એક દરદીના ‘ઈલાજ’ માટે પહોંચી ગયો!
પાનખરનું પ્લાનિંગ અને એકલતાના કિનારા
આપણે ત્યાં વૃદ્ધોની વસતિ સામાન્ય રીતે મોટી છે અને આરોગ્યસંભાળ ને સુવિધાને કારણે એમાં ઉમેરો થઈ રહ્યો છે. લોકોની આવરદા તો વધી છે, પરંતુ અનેક શારીરિક, મનોવૈજ્ઞાનિક અને સામાજિક પરિવર્તનોનો સામનો કરવો પડતો હોવાથી બધા પોતાની ભાવના અને ખુશીથી જીવી શકતા નથી. એમાંના ઘણા લોકો વૃદ્ધાવસ્થામાં એકલતા અને હતાશાનો અનુભવ કરે છે.
માનું દૂધ પણ અમૃત સમાન રહ્યું નથી!
નવજાત શિશુનો પહેલો આહાર એટલે એની જનેતાનું દૂધ. એ દૂધ જે બાળક માટે અનેક વ્યાધિ સામેનું ટૉનિક પણ છે. જો કે હવે એવો દાવો કરી શકાય એમ નથી. હવા અને પાણીમાં ઠલવાતાં વિષારી તત્ત્વો તથા કેમિકલ્સ કોઈ ને કોઈ રીતે આપણા શરીરમાં પહોંચે છે. એ પ્રમાણ એટલું વધી ગયું છે કે એનાથી તો હવે માતાનું દૂધ સુદ્ધાં અભડાઈ ગયું છે.
સંવેદનશીલ સાહિત્યકારના મનોજગતમાં ડોકિયું
સામાજિક નિસબત સાથે લલિત સાહિત્યનું સંતુલન જાળવી સાતત્યથી સર્જન કરતાં હિમાંશી શેલતને પ્રતિષ્ઠિત ‘કુવેમ્પૂ રાષ્ટ્રીય પુરસ્કાર' જાહેર થયો છે ત્યારે આ...