പൊൻകുന്നം ഗോൾഡ്

മലയാളിക്ക് ബാബു ആൻറണി ആറടിപ്പൊക്കമുള്ള ഗൃഹാതുരുത്വമാണ്. വലിയ ചിറകുള്ള കൂറ്റൻ പക്ഷിയെപ്പോലെ തലമുറകളെ ത്രസിപ്പിച്ച നടനുമൊത്ത് ഇത്തിരിനേരം

- വി പ്രവീണ

ശക്തിമാനും മൗഗ്ലിയും കൈയടക്കിയ കുട്ടിക്കാലത്തിന്റെ ഉടമകളാണ് തൊണ്ണൂറുകളിലെ കുട്ടിക്കൂട്ടം. ആ വംശാവലിയിലേക്കാണ് അധോ ലോകനായകന്റെ ലുക്കുള്ള ഒരു പൊൻകുന്നംകാരൻ ഇറങ്ങിവന്നത്. ഉശിരൻ പേശിയും ഞെരിപ്പ് നോട്ടവുമുള്ള അയഞ്ഞ കുപ്പായക്കാരൻ... തനി ബൊഹീമിയൻ. ഇടവേളയെടുത്ത് നിഗൂഢ വില്ലൻ അകന്നു നിന്നപ്പോൾ "ഇടുക്കി ഗോൾഡി'ൽ ചങ്ങാതിക്കൂട്ടത്തോട് മൈക്കിൾ ഇടറിച്ചോദിച്ച അതേ ചോദ്യം ആരാധകരുടെ മനസ്സിലും ഉയിർത്തിരുന്നു... “നമ്മളിനി കാണില്ലേ?'' കാറ്റും മഴയും എക്കാലത്തേക്കും മാറി നിൽക്കില്ലെന്നു പറഞ്ഞ പോലെ ആ നടനും മടങ്ങി വന്നു. ഇടയ്ക്കിടെ ഓരോ വേഷങ്ങൾ. ഇടയിൽ ചില ഇടവേളകൾ. ഇപ്പോഴിതാ അമേരിക്കയിൽ നിന്ന് പൊൻകുന്നത്തേക്ക് വീണ്ടും ഒരു തിരിച്ചുവരവ്. കഴുത്തിൽ ക്രൂശിതനായ ക്രിസ്തുവിന്റെ രൂപം. കാതിൽ ഒരു ചെറുവളയം. കാഴ്ചയിൽ അതേ ബൊഹീമിയൻ... പൊൻകുന്നവും പൂനെയും അമേരിക്കയും മോസ്കോയും കടന്ന സഞ്ചാരജീവിതത്തെപ്പറ്റി, സിനിമാക്കാലത്തെപ്പറ്റി ബാബു ആന്റണി സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി...

പിരുപിരുപ്പൻകാലം

പൊൻകുന്നത്തെ കുട്ടിക്കാലത്തു നിന്നാണ് ആക്ഷൻ സ്റ്റാർ കഥ പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയത്. “ഞങ്ങളുടേത് ഒരു കിങ് സൈസ് ഫാമിലി ആണ്. ഞങ്ങൾ ഏഴ് സഹോദരങ്ങൾ. നാല് പെണ്ണും മൂന്ന് ആണും.

യാഥാസ്ഥിതിക കത്തോലിക്കാ കുടുംബം. റബ്ബർ എസ്റ്റേറ്റും മലഞ്ചരക്ക് കച്ചവടവും ഒക്കെയായിരുന്നു അപ്പച്ചന്. സിനിമാബന്ധം ഒന്നുമില്ലാത്ത കുടുംബം. ശരിക്കും ഒരു കൺട്രിബോയ് ലൈഫ് ആയിരുന്നു എന്റേത്. തോട്ടിൽ ചാടുക, മരം കയറുക, അണ്ണാനെ പിടിക്കുക. നല്ല പിരുപിരുപ്പുള്ള കുസൃതി. പൊൻകുന്നം പട്ടണത്തിൽ അപ്പച്ചന് അന്നൊരു മലഞ്ചരക്ക് കട ഉണ്ട്. ഇടയ്ക്കൊക്കെ ഞാനും അവിടെ പോയിരിക്കും. അന്നൊന്നും ഇങ്ങനെ പൊക്കം വെക്കുമെന്നൊന്നും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. എന്റെ വല്യപ്പാപ്പന് അതായത് വല്യമ്മച്ചിയുടെ അപ്പന് നല്ല പൊക്കമുണ്ട്. ആറടി ഏഴിഞ്ച് പൊക്കമുള്ള ഒരു ആജാനബാഹു. നാട്ടുഭാഷയിൽ എല്ലാരും പുള്ളിയെ "പോത്തൻ' എന്നാ വിളിച്ചിരുന്നത്. ഏതോ വാരികയിൽ മാന്ത്രികനായ മാൻഡ്രേക്ക് എന്നൊരു കാർട്ടൂൺ കണ്ടു. അതിലെ സാഹസികത അങ്ങ് പിടിച്ചു. അങ്ങനെ കരാട്ടെ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി. അതൊരു പാഷനായി.''

സിനിമാക്കാഴ്ചകൾ