எத்தனை 100 மனிதர்கள்? அத்தனை நிஜமான மனிதர்கள்!

எத்தனை மனிதர்கள் தொடரின் இறுதி அத்தியாயத்திற்கு வந்திருக்கிறோம். என்னைச் சுற்றிலும் தினமும் உலவும் மனிதர்களையும், ரயில் சிநேகம் போல நான் எப்போதாவது |சந்தித்த மனிதர்களின் கதைகளையும், அவர்களின் வாழ்வியலில் இருந்து நான் கற்றுக் கொண்டவற்றையும் உங்களுடன் பகிர்ந்து வந்திருக்கிறேன்.

- டாக்டர் அகிலாண்ட பாரதி

தொடரை ஆரம்பித்த தருணத்திலிருந்து இன்றுவரை இதில் பேசப்பட்டுள்ள மனிதர்கள் பலர் தினந்தோறும் என் கண்ணில் பட்டுக் கொண்டுதான் இருக்கிறார்கள். அவர்களில் சிலரின் வாழ்வு கொஞ்சம் மாற்றம் அடைந்திருக்கிறது.

தொடரின் முதல் கட்டுரையில் அடிக்கடி நான் பார்க்கும் ஒரு வளர்ந்த குழந்தையைப் பற்றி எழுதியிருந்தேன். Downs syndrome என்ற பிறவிக் குறைபாட்டால் பாதிக்கப்பட்டிருக்கும் அவளுக்கு ஒரு கதாநாயகியின் பெயர் என்று சொல்லியிருந்தேன். சிறு பிள்ளை போல மாத்திரை சாப்பிட அடம் பிடித்துக் கொண்டு, குளிக்க மறுத்துக் கொண்டிருந்தாள். கொஞ்சமே கொஞ்சம் இப்பொழுது மாற்றம் வந்திருக்கிறது. காரணம், அவளது தம்பிக்குத் திருமணமாகி குழந்தை பிறந்திருக்கிறது.

அந்த குழந்தைக்குச் சோறு ஊட்டுவதும், அது சாப்பிடவில்லை யெனில் என்னிடம் வந்து சொல்வதுமாக இருக்கிறாள்.

'தம்பியே

சாப்பிட்டுட்டான், நீ சாப்பிடலைன்னா நல்லா இருக்காதுன்னு சொன்னா உடனே சாப்பிடறாம்மா' என்று மகிழ்ச்சியுடன் சொல்கிறார் அவளது தாய்.

மனவளர்ச்சிக் குறைப்பாட்டுடன் பிறந்திருக்கும் மூத்த குழந்தையைப் பற்றியே கவலைப்பட்டுக் கொண்டிருந்தவருக்கு இப்பொழுது பேரன் வந்தவுடன் பெரும் ஆறுதல். பத்து வயது குறைந்தவரைப் போல் இருக்கிறார்.

குழந்தையில்லாத ஒரு தம்பதியைப் பற்றி எழுதியிருந்தேன். அவர்கள் பலருக்கு உணவு கொடுக்கும் அற்புதப் பணியைத் துவங்கி சிறப்பாகச் செய்து வருகிறார்கள். எங்கள் நகரின் முதல் பெண் ஆட்டோ ஓட்டுனரான செய்யது அலியும் அப்படித்தான். நம்பிக்கையுடன் சொந்த வாழ்வில் அவர் முன்னேறியதைப் பற்றித்தான் என்னுடைய கட்டுரையில் பெருமையாக எழுதியிருந்தேன். இன்று அவர் தினந்தோறும் பசியால் வாடும் 50 முதியவர்களுக்கு சாப்பாடு கொடுக்கிறார்.

அவருடைய தெருவில் வசிக்கும் இல்லத்தரசிகளாகச் சேர்ந்து ஆளுக்கு ஒரு சமையலைச் செய்து, கொஞ்சம் சாதம், ஒரு காய், ஒரு குழம்பு என்று பொட்டலம் கட்டி கஷ்டப்பட்டவர்களுக்குக் கொடுக்கிறார்கள்.

களப்போராளியான சத்யா, இன்னிக்கு திருநெல்வேலியில் ஒரு போராட்டம் இருக்கு மேடம், அதுக்குப் போறேன் என்றபடியே கையசைத்துச் செல்கிறார். அவருடைய டூவீலரில் முன்னால் பள்ளிச் சீருடை அணிந்து அமர்ந்திருக்கும் அவரது குழந்தையும் டாடா காட்டி விட்டுச் செல்கிறது.