છપ્પનની સાઈઝનાં બે જિગર.. સર કરે છે સર્વોચ્ચ શિખર!

મુંબઈના બે યુવાન વર્ણવે છે એવરેસ્ટ પર પહોંચવાના રોમાંચક અનુભવ.

- સંજય પંડ્યા (મુંબઈ)

પંખિલ છેડા: ૧૮ વર્ષથી મનમાં ધરબી રાખેલી એવરેસ્ટ આરોહણની ઈચ્છા પૂર્ણ થઈ.

મુંબઈના પશ્ચિમી પરા બોરીવલીમાં રહેતો પંખિલ હરીશ છેડા આઈટી એન્જિનિયર છે તો ઈશાન મુંબઈના ઘાટકોપરમાં રહેતા ૧૭ વર્ષી મિથિલ રાજુ દેઢિયાએ ટ્વેલ્થની પરીક્ષા આપી છે અને એ ગ્રાફિક ડિઝાઈનર બનવા માગે છે. આ બન્ને અત્યારે સમાચારમાં છે, કારણ કે બન્નેએ કપરાં ચઢાણ ચઢીને, વિષમ હવામાન, પરિસ્થિતિ સામે લડીને દુનિયાનું સર્વોચ્ચ શિખર માઉન્ટ એવરેસ્ટ સર કર્યું છે.

પંખિલ કહે છે: ‘૧૯૯૮માં હિમાલયમાં પહેલી વાર પર્વતારોહણ કર્યું એ વખતે ઉંમર હતી દસ વર્ષ. ૨૦૦૩માં દસમા ધોરણમાં હું મેરિટ લિસ્ટમાં આવ્યો અને ૨૦૦૫-૨૦૦૬માં આઈઆઈટી-મુંબઈમાં કમ્પ્યુટર સાયન્સ ઍન્ડ એન્જિનિયરિંગમાં ઍડ્મિશન લીધું.’ એ ગાળામાં પંખિલે વિવિધ એક્સપિડિશન કર્યાં અને ખાસ તો ૨૦૦૫માં એવરેસ્ટ બેઝ કૅમ્પ પર પહોંચ્યો ત્યારથી એની ઈચ્છા હતી કે માઉન્ટ એવરેસ્ટ શિખર સર કરવું. ૨૦૨૨માં એણે નેપાળનું એમાડબ્લેમ શિખર સર કર્યું, જેની ખડકાળ દીવાલોનાં ચઢાણ અઘરાં, ગ્રેડ ફાઈવ કક્ષાનાં છે. હવે સમય આવી પહોંચ્યો હતો એવરેસ્ટ સર કરવાનો. આ માટે પંખિલ અને મિથિલ તોરી ઍડ્વેન્ચર્સ સાથે જોડાયા.

૨૫ એપ્રિલ, ૨૦૨૩ના દિવસે બેઝ કૅમ્પથી એ બન્ને ખુમ્બુ ગ્લૅશિયરના બરફીલા પોપકૉર્ન ફીલ્ડ તથા ફૂટબૉલ સેક્શન વટાવી કૅમ્પ વન પર પહોંચ્યા. કૅમ્પ વન સુધી પહોંચવાનો આખો પ્રદેશ પર્વતારોહકનાં શક્તિ, સામર્થ્ય અને સલામતીના દૃષ્ટિકોણની કસોટી કરે એવો છે. ગ્લૅશિયરની ખુલ્લી ક્રવાસ (ફાંટ) વટાવવી તથા ઢંકાયેલી વાસથી બચીને રહેવું પડે. વાસ પાર કરવા સીડીનો ઉપયોગ થાય છે. અહીં બે રાત્રિના રોકાણ દરમિયાન પર્વતારોહક આટલી ઊંચાઈ પર રહેવા કેળવાય છે, જેને એક્લેમેટાઈઝેશન કહેવાય છે. અહીંથી નીચે ઉતરાણ કરી ફરી કૅમ્પ વન પર આવે છે.

આ ક્રમે પંખિલ-મિથિલ ૨૯ એપ્રિલે ૭૦૦૦ મીટરની ઊંચાઈએ આવેલા કૅમ્પ થ્રી પર પહોંચી, ફરીથી નીચે ઊતરી બેઝ કૅમ્પ પર આવી ગયા. એકથી આઠ મેએ એ નામચી બજાર રોકાયા. અહીં ખાવા-પીવાની સુવિધા સારી છે. આઠથી ૧૧ મે દરમિયાન બેઝ કૅમ્પથી આજુબાજુના નાના ટ્રેક કરી શરીરને પરિસ્થિતિ સાથે કેળવતાં રહ્યા.