ലാറ്റിനമേരിക്കയും യൂറോപ്പും

ടെക്നോളജിയുടെ സാധ്യതകൾ പൂത്തുലയുന്ന ആധുനിക ഫുട്ബോളിൽ ലാറ്റിനമേരിക്കൻ ശൈലി,യൂറോപ്യൻ ശൈലി എന്ന വേർതിരിവിന് അടിസ്ഥാനമുണ്ടോ? ലോകകപ്പ് ചരിത്രത്തിലൂടെ സഞ്ചരിച്ച് ലേഖകൻ വിലയിരുത്തുന്നു 

- സി.പി.വിജയകൃഷ്ണൻ [e-mail]

സ്റ്റൈൽ  ഈസ് ദ മാൻ എന്ന് സാഹിത്യ " ത്തിൽ പറഞ്ഞുകേൾക്കാറുണ്ട്. ഒരാളുടെ ശൈലി അയാളുടെ അടിസ്ഥാനസ്വഭാവത്തെ വെളിവാക്കുന്നുവെന്നു പറയാം. അനേകം രാജ്യങ്ങളിൽ, സംസ്കാരങ്ങളിൽ ഫുട്ബോൾ കളിക്കുന്നതിനാൽ പ്രാദേശികമായ ശൈലീഭേദങ്ങൾ, അത് പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന രീതികളിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുക സ്വാഭാവികം.

യൂറോപ്പിനെയും ലാറ്റിനമേരിക്കയെയും താരതമ്യപ്പെടുത്തുക പതിവാണെങ്കിലും ആ വിഭജനത്തിനകത്ത് പിന്നെയും വിഭജനങ്ങളുണ്ട്. യൂറോപ്പിൽ സ്പെയിൻ കളിക്കുന്നതു പോലെയല്ല ഫ്രാൻസ് കളിക്കുക.  ഒരേ പട്ടണത്തിലാണെങ്കിലും റയൽ മഡ്രിഡ് കളിക്കുന്ന കളിയല്ല അത്ലറ്റിക്കോയുടെത്. ഒരു പരിശീലകൻ തനിക്ക് ലഭ്യമായ കളിക്കാരെ കണക്കിലെടുത്തും എന്താണ് ലക്ഷ്യ മെന്നതിനനുസരിച്ചും അവരെ കളിക്കളത്തിൽ വിന്യസിക്കുന്നത് വ്യത്യസ്തരീതികളിലായിരിക്കും. അതിനാൽ കളിയും വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കും. ജർമൻകാരനായ ഒട്ടോ റെഹാഗെൽ 2004-ൽ ഗ്രീസിനെ യൂറോ കപ്പ് വിജയത്തിലേക്കു നയിച്ചത് കളിയുടെ ഭംഗി കൊണ്ടായിരുന്നില്ല. നിയന്ത്രിതമായ ആക്രമണം' എന്നാണ് അദ്ദേഹം തന്റെ കടുകട്ടിയായ തന്ത്രത്തെ വിശേഷിപ്പിച്ചത്. പന്തുകളിക്കുന്നതിലുള്ള മികവിനെക്കാൾ, ഓടുകയും പന്തുമായി വരുന്ന എതിരാളിയെ ശക്തമായി തടയുകയും വിങ്ങുകളിൽ നിന്ന് ഗോൾമുഖത്തെ പ്രതീക്ഷയോടെ ആക്രമിക്കുകയുമായിരുന്നു ആ ശൈലി. ഇത് പിന്തുടർന്ന് അന്നത്തെ ഗ്രീസ് ടീമിന് ജയിക്കുകയെന്നതൊഴിച്ച് രസിപ്പിക്കുകയെന്ന ലക്ഷ്യമേ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

ശൈലീവല്ലഭൻമാർ

 യൂറോപ്പിലെയും ലാറ്റിൻ അഥവാ തെക്കേ അമേരിക്കയിലെയും ടീമുകൾ മാത്രമേ ഇതുവരെ ലോകകപ്പിന്റെ ഫൈനലിൽ കളിച്ചിട്ടുള്ളൂവെന്നത് അത്ര അദ്ഭുതകരമല്ല. ഫുട്ബോൾ ഏറ്റവും ഉയർന്ന നിലവാരത്തിൽ കളിക്കുന്ന സ്ഥലങ്ങൾ ഇവ രണ്ടുമാണ്. ആഫ്രിക്കയുടെയും ഏഷ്യയുടെയും പ്രാതിനിധ്യം വർധിച്ചിട്ട് അധികകാലമൊന്നുമായിട്ടില്ല.