മുറ്റത്തെ തേങ്ങ ഞാനെടുക്കും.

കർഷകർ നേരിടുന്ന കാലികപ്രശ്നങ്ങൾ അവതരിപ്പിക്കുന്ന പംക്തി "കൃഷിവിചാരം' ഈ ലക്കം മുതൽ. തയാറാക്കുന്നത് പ്രമുഖ പത്രപ്രവർത്തകനും കോളമിസ്റ്റും കർഷകനുമായ കെ.ആർ. പ്രമോദ്

- കെ.ആർ. പ്രമോദ്

പണ്ട് നാട്ടിൽ ആരുടെ പക്കലും പണം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അക്കാര്യത്തിൽ സാധാരണക്കാരനും ജന്മിയും തമ്മിൽ വ്യത്യാസമില്ലായിരുന്നു. ഒരു ബ്രിട്ടിഷ് രൂപ വേണമെങ്കിൽ തിരുവിതാംകൂറിലെ ഇരുപത്തിയെട്ടര ചക്രം വേണമായിരുന്നു. ഒരു ചക്രം കിട്ടണമെങ്കിൽ പതിനാറ് കാശും കൊടുക്കണം. അത്ര എളുപ്പമല്ല താനും! കാശില്ലാത്തവൻ, ചകമില്ലാത്തവൻ എന്നൊക്കെ പറയുന്നതിന്റെ പൊരുളും പിടികിട്ടിയില്ലേ?

പണമില്ലാതെയും അക്കാലത്ത് ഒരു വിധം ജീവിച്ചു പോകാമായിരുന്നു. നെല്ലും തേങ്ങയും മാങ്ങയും ചക്കയും വാഴയും പാലും പഴവുമൊക്കെ വീട്ടിൽത്തന്നെ കിട്ടും. വൈദ്യനും അലക്കുകാരനും ക്ഷുരകനും കൂലിയായി അരിയും തേങ്ങയും കൊടുത്താൽ മതി. വേലക്ക്  കൂലി നെല്ലും കഞ്ഞിയും പിന്നെ, പണം എന്തിനാണ്?

കാലം കുറെക്കഴിഞ്ഞ്, ആവശ്യങ്ങൾ കൂടിയപ്പോഴാണ് സ്ഥിതി മാറിയത്. ദൂരയാത്ര, കുട്ടികളുടെ വിദ്യാഭ്യാസം, ജീവിത ശൈലിമാറ്റത്തിന് അനുസരിച്ചു പുതിയ സാധന സാമഗ്രികൾ വാങ്ങൽ എന്നിവയ്ക്കു പണം വേണ്ടി വന്നു. അങ്ങനെയാണ് തേങ്ങയുടെ പ്രതാപ കാലം വന്നത്.

പണം തേങ്ങയായി മതിയോ?