બાબુના જીવનનું છત્રીસુખ!

ઘી પીવામાં દેવું થઈ ગયું હોય અને ઉઘરાણીવાળા રસ્તામાં ભટકાઈ જાય ત્યારે એ નાજુક પળે પેલી છત્રી જ એને બચાવી લે છે. છત્રીએ તો ભલભલાની લાજ રાખી છે

- હર્ષદ પંડ્યા ‘શબ્દપ્રીત'

‘તમે પલળીને આયા?’ વરસતા વરસાદમાં ઘરમાં પ્રવેશતાં જ બબિતાએ બાબુનો ઊધડો લીધોઃ ‘છત્રી તો લઈને ગયા’તા...’

‘અરે હા યાર...’ માથા પરથી પાણી ખંખેરતાં બાબુએ કહ્યું: ‘છત્રી તો લઈને જ ગયો’તો, પણ’’

‘સિઝનની આ ત્રીજી છત્રી તમે ખોઈને આયા,’ બાબુને ટુવાલ આપતાં એણે રિમાન્ડ ચાલુ રાખ્યા, ‘ચોમાસું પૂરું થતાં તો કોણ જાણે કેટલી છત્રીઓ આ રીતે ખોવાતી રહેશે...'

‘બહુ જીવ નહીં બાળવાનો,’ બાબુએ ગીતાસાર સમજાવ્યો, ‘જે આજે આપણું છે તે ગઈ કાલે આપણું અને નહોતું આવતી કાલે પણ આપણું નહીં હોય... જે આવે છે એ જવા માટે આવે છે. જનારનો શોક નહીં કરવો.’

‘પણ હવે નવી છત્રી ખરીદવી પડશે ને?’

‘એક રીતે તો ખરીદેલી છત્રી જ સારી', બાબુએ ગુમ થયેલી ત્રણેય છત્રીઓનો ઇતિહાસ તાજો કરીને કહ્યું, ‘આપણી પોતાની તો કહેવાય! અને પોતાની છત્રી આ રીતે ખોવાય તો જરા જીવ બળ્યાનો પણ સાચો અનુભવ થાય! સાચું કહે, આ ત્રણેય છત્રીઓ જે આપણાંથી ખોવાઈ...'

‘આપણાંથી નહીં,’ બબિતાએ ચોખવટ કરી, ‘તમારાથી... ત્રણે છત્રીઓ તમે ખોઈને આયા છો.’

“અરે ભ'ઈ આપણે ક્યાં એકબીજાંથી જુદાં છીએ, હું ખોઈને આયો છું બસ!?’ ટુવાલથી કોરા થતાં બાબુએ કહ્યું, ‘જેના માટે પૈસા ખર્ચ્યા હોય એ ખોવાય તો દુ:ખ થાય... વળી એ ત્રણેય છત્રીઓના મૂળ માલિકોએ એક યા બીજા પ્રકારે આ છત્રીઓ ખોઈ નાખી હશે ત્યારે એમને જે દુ:ખ થયું હશે એને વાજબી કહી શકાય. આપણે તો દુ:ખ કરવાનું હોય જ નહીંને!’

‘પણ તમે ભૂલકણા તો છો જ.’ બબિતાએ પત્નીધર્મ ચાલુ રાખ્યો.

‘એટલે તો હું તને લઈને ક્યાંય બહાર જતો નથી', બાબુએ પતિસહજ ધીમા અવાજે કહ્યું, ‘છત્રી ભૂલી જઈએ તો કોઈકનીય ઉપાડી લવાય, પણ.…'

ચોમાસું શરૂ થયું ત્યારથી આજ સુધી બાબુ બૉસે ત્રણ છત્રીઓ ખોઈ નાખી, પણ હકીકતમાં તો મૂળ માલિકોએ ખોઈ નાખી એમ કહેવાય!

ભલે એ ત્રણેય છત્રીઓ બાબુએ ખરીદેલી નહોતી, પણ એ ત્રણેય લાવારિસ છત્રીઓના પાલક બનવાનો જે આનંદ હતો એનું વર્ણન થઈ શકે એમ નથી. એ ત્રણેય છત્રીઓ બાબુ માટે તો સ્વજન બની ગઈ’તી.