‘સંગીત મારી અંતરયાત્રાને સુખદ બનાવે છે'

જેમના માટે સ્વર દેવતા છે. ભજનોથી લઈ માતાજીના ગરબા, સ્વામિનારાયણ ભગવાનનાં કીર્તનો જેમણે ગાયાં છે એવા મશહૂર ગાયક ઓસમાણ મીર તેમના સંગીત જીવન ’ને ‘અંતરનાદ’ યાત્રાને વાગોળે છે.

આધ્યાત્મ સાથેની મારી સંગીત યાત્રાના કારણે મારી અંતરયાત્રા વધુ સુખદ બની છે. અમારા ઘરના સંસ્કારમાં કોઈ જ ધાર્મિક ભેદભાવની વાત ન હતી. મારું બાળપણ જ સાધુ, સંત અને કીરોની સંગતમાં વિત્યું છે. અમે સંગીતને, સૂરને દેવતા માનીએ છીએ અને તેની સાધના જ સર્વોપરી છે.

મારો જન્મ ૨૨મી મે, ૧૯૭૪ના રોજ કચ્છના અબડાસા તાલુકાના વાયોર ગામે થયો હતો. બાળપણ માંડવી તાલુકાના બાયઠ ગામે વિત્યું. મારા પિતા હુસેનભાઈ અને કાકા અબુભાઈ સારા તબલાંવાદક હતા. તેઓ લોકડાયરા કે સંતવાણીના કાર્યક્રમમાં સંગત કરવા જતાં. આમ નાનપણથી જ મારામાં સંગીતની સાથે-સાથે સર્વધર્મ સમભાવના સંસ્કાર રેડાયા હતા. ૬-૭ વર્ષની ઉંમરે હું પિતા અને કુટુંબની સાથે વાયોરથી બાયઠ આવીને વસ્યો હતો. મારા પૂર્વજો રોહા જાગીરના રાજગાયકો હતા. મારું ભણતર લાયજા ગામમાં થયું. જોકે સંગીતની આરાધનામાં હું પરોવાઈ જતાં ધો.૯થી વધુ આગળ ભણી શક્યો ન હતો. પિતા અને કાકાનો વસ્તાર મળીને કુટુંબમાં ૧૪ વ્યક્તિઓ હતી. પિતા પાસેથી તબલાં વગાડવાનું શિખવાનું શરૂ કર્યું હતું, પરંતુ પિતા કે કાકા પાસેથી સંગીતની પદ્ધતિસરની તાલીમ મેળવું તે પહેલાં જ બંનેનો કાયમ માટે વિયોગ થયો હતો. હું ૧૪ વર્ષનો હતો ત્યારે જ પિતાનો દેહાંત થયો. ઘરની પરિસ્થિતિ જરાય સારી ન હતી આથી માતા અને બહેનો ખેતમજૂરી કરતાં. મેં પોતે પણ થોડો સમય મજૂરી કરી હતી.