હું તારું ગુલાબ તો તું મારા કાંટા!

ઘણીવાર જાણેઅજાણે કાચી ઉંમરમાં દીકરીઓ એની મમ્મીને ઘણો અન્યાય કરી બેસતી હોય છે અને સમજાય ત્યાં સુધીમાં આપણે મમ્મીની જિંદગીનાં અમુક વર્ષો આપણી અણસમજને અને ગેરસમજના લીધે ઓછાં કરી નાખ્યા હોય છે. એક દીકરી જ્યારે મા બને છે ત્યારે તો એને સમજાય જ છે કે એની મા પળેપળ સાચી હતી, પણ ત્યાં સુધી એ તમામ દીકરીઓની માને કેટલી પીડા, કેટલી ચિંતા સહન કરવી પડે છે.

- વૈભવી જોશી

હમણાં મારી સાથે એક એવી ઘટના બની કે આ લખતાં લખતાં હજી પણ મારી આંખમાં ઝળહળિયાં છે. દરેક દીકરીની મા આ ખાસ વાંચે એવો મારો નમ્ર આગ્રહ છે. જેટલાં પણ લોકો મને નજીકથી ઓળખે છે એ બધાં જ જાણે છે કે હું એક દિવસીય ઊજવવામાં આવતા જાતજાતના દિવસોની તરફેણમાં ક્યારેય વાત નથી કરતી.

વૅલેન્ટાઇન ડે પૂર્વેના રોઝ ડેની વાત છે. મારા ઘરમાં આવો કોઈ ઉલ્લેખ થાય નહિ એટલે મારી નાની દીકરીએ એના રંગબેરંગી કાગળોમાંથી મારા માટે એને આવડે એવું ગુલાબ બનાવી મને આપ્યું. મને નવાઈ લાગી કે એને ક્યાંથી ખબર પડી કે આજે રોઝ ડે છે. જોકે એણે મારા માટે એ રંગબેરંગી કાગળમાંથી ચિત્રમાં મૂક્યું છે એવું એક ફૂલ, એક ગુલાબ અને એક બુકે જેવું ઘણું બધું બનાવીને આપ્યું.

એટલે મેં આશ્ચર્ય સાથે કહ્યું કે, ‘તને ખબર હતી કે આજે રોઝ ડે છે?’ હવે એણે મારી સામે એવી વિસ્મયભરી દૃષ્ટિથી જોયું કે એ વાત તો સ્પષ્ટ હતી કે એને આવો કોઈ ડે છે એ તો ખબર જ નહોતી. એનું મને આ રીતે એના હાથેથી ગુલાબ બનાવીને આપવું એ એક યોગાનુયોગ જ કહી શકાય.

ખરી વાત તો હવે શરૂ થાય છે. મેં એનું ગુલાબ હાથમાં લીધું અને પછી પ્રેમથી એને ખોળામાં લીધી અને કપાળે એક વ્હાલભરી બચી ભરી. પછી એના માથે હાથ ફેરવતાં ફેરવતાં કહ્યું કે, ‘બેટા, મારું કોમળ અને સુંદર મજાનું ગુલાબ તો તું જ છે.’ અને પછી એણે મને જે બે વાક્યો કહ્યાં, એ સાંભળી મારો શ્વાસ થંભી ગયો. મને લાગ્યું કે મારું હૃદય એક ધબકારો ચૂકી જશે. આ વાત દરેક મા ધ્યાનથી સાંભળે, તમને પણ કદાચ મનોમન તમારી મમ્મીની યાદ ન આવે તો મારો આ લેખ નકામો જાણજો.