એનાલિસિસ

ભારત રત્ન: સન્માનની રાષ્ટ્રનીતિ કે સોદાબાજીનું રાજકારણ?!

- સુધીર એસ. રાવલ

આમ તો નવું વર્ષ ૨૦૨૪ એ લોકસભાની ચૂંટણી માટે યાદગાર રહેવાનું જ છે, પરંતુ તેની શરૂઆત ભારત રત્નની આશ્ચર્યજનક જાહેરાતોથી જે રીતે થઈ છે, તે વધુ રસપ્રદ છે. જાન્યુઆરીમાં બિહારના સપૂત કર્પૂરી ઠાકુર અને ભારતીય જનતા પક્ષના નેતા લાલકૃષ્ણ અડવાણી અને ત્યાર બાદ ફેબ્રુઆરીની શરૂઆતમાં ભૂતપૂર્વ વડાપ્રધાનો પી.વી. નરસિંહ રાવ, ચૌધરી ચરણસિંહ અને કૃષિ વૈજ્ઞાનિક ડૉ. એમ.એસ. સ્વામિનાથનને ભારત સરકાર દ્વારા અપાતા સર્વોચ્ચ નાગરિક સન્માન ‘ભારત રત્ન'થી સન્માનિત કરવાની વડાપ્રધાન નરેન્દ્ર મોદી દ્વારા જાહેરાત કરવામાં આવી છે. સ્વાભાવિક છે કે લોકસભાની ચૂંટણી સાવ નજીક છે, ત્યારે પાંચ ભારત રત્નની આ પ્રકારની આશ્ચર્યજનક જાહેરાતને રાજકીય નજરે પણ જોવાશે જ, પરંતુ જે મહાનુભાવોને માટે ભારત રત્ન આપવાની જાહેરાત થઈ છે, તે નામોમાં અયોગ્યતા હોવા વિશે કોઈ ટીકાટિપ્પણી કરી શકે તેમ નથી.

અગાઉનાં વર્ષોની પરંપરા તોડીને સૌપ્રથમ ૧૯૯૯માં અટલબિહારી વાજપેયીની સરકારે એક જ વર્ષમાં ચાર ભારત રત્ન આપ્યા હતા, ત્યાર પછી આ વર્ષે ૨૦૨૪માં પાંચ ભારત રત્નની જાહેરાત કરીને વડાપ્રધાન નરેન્દ્ર મોદીએ સૌને ચોંકાવી દીધા છે. ભારતની પ્રગતિ અને વિકાસમાં કોઈ પણ ક્ષેત્રે ઉત્તમ યોગદાન આપવા બદલ અને અસાધારણ સેવાઓ માટે સર્વોચ્ચ નાગરિક સન્માન તરીકે આ ભારત રત્ન આપવામાં આવે છે.

પી.વી. નરસિંહ રાવઃ

 વડાપ્રધાનની શ્રેષ્ઠ ચાણક્યનીતિ