સુરતનો કેરીગાળો માણ્યો છે તમે?

મૂળ સુરતીઓ આ સીઝનમાં દીકરી-જમાઈને ઘરે બોલાવીને કેરીનો રસ ખવડાવે છે. સાથે અન્ય વાનગીઓ પણ ખરી. આખો પરિવાર આ ભોજન માણે એવી ઈચ્છા પછી તો અહીં પરંપરા બની ગઈ.

- અરવિંદ ગોંડલિયા (સુરત)

સુરતનું જમણ અને કાશીનું મરણ આ કહેવત એમ જ નથી પડી. સુરતમાં વાર-તહેવારે સમૂહમાં સ્વાદની મિજબાની ચાલ્યા જ કરે છે. સુરતીઓને સ્વાદ માટે બસ, કંઈક બહાનું જોઈએ છે. આવું જ એક બહાનું એટલે કેરીગાળો. બહાનું કહેવા કરતાં આને સ્વાદની વર્ષો જૂની પરંપરા પણ કહી શકાય. કેરીગાળો... દુનિયાના કોઈ શબ્દકોશમાં આ શબ્દ નથી, આ માત્ર સુરતીઓના પોતીકા શબ્દકોશમાં છે. અત્યારે કેરીની સીઝન ચાલી રહી છે, સાથે વરસાદની પણ પધરામણી થઈ ચૂકી છે. આ સમયગાળાને મૂળ સુરતીઓ કેરીગાળો તરીકે મનાવે છે.

શું છે આ કેરીગાળો?

વૈશાખનો વાયરો વહેતો થાય એ સાથે જ આંબા પર લીલી કેરી પીળી ચૂંદડી પહેરવાની તૈયારી કરવા લાગે છે. સુરતના મૂળ રહેવાસીઓ ક, ખ, ગ અને ઘ તરીકે ઓળખાય છે. ક એટલે કણબી, ખ એટલે ખત્રી, ગ એટલે ગોલા રાણા અને ઘ એટલે ઘાંચી અથવા તો સુરતી મોઢવણિક. આ સુરતીઓ આ ગાળામાં કાચી કેરી લઈ ઘરમાં કુદરતી રીતે પકવે છે અને કેરી પાકી જાય એટલે સાસરે ગયેલી દીકરી અને જમાઈને જમવા બોલાવે છે. આ અવસરે દીકરીના પિયરના અને ભાણિયાઓ સહિત સાસરીના બધા લોકો મળી એકસાથે જમણવાર કરે છે.