મિત્રતા માટે તો શબ્દ જોઈએ

ઘર-બહારની ઘટનાઓનું અવલોકન

યે દોસ્તી હમ નહીં તોડેંગે, તોડેંગે દમ મગર તેરા સાથ ન છોડેંગે, અરે મેરી જીત તેરી જીત, તેરી હાર મેરી હાર. તેરા ગમ મેરા ગમ, એસા અપના પ્યાર...' આ શબ્દો આજે પણ સાંભળવા મળે છે તો મનમાં એક લગાવ રહે છે કે શું આ મિત્રતા આજની તાબડતોબ દોડતી કંપીટિટિવ જિંદગીમાં શક્ય છે? આજે જ્યારે લોકો ઘર, દુકાન, પે પેકેજ, વિશાળ એપાર્ટમેન્ટ, મોટી કાર પાછળ દોડે છે, દોસ્તી તો થતી જ નથી તો તોડવાનો સવાલ ક્યાંથી પેદા થશે.

આ સમસ્યા ભૌતિક સુખોની પાછળ અંધ પેઢીના કારણે નથી, આ સમસ્યા પેદા થઈ છે તે ભાગતા શબ્દોના લીધે જે મોબાઈલ, ટીવી અને કમ્પ્યૂટર સ્ક્રીન પર ગણતરીની સેકન્ડ માટે દેખાય છે અને એ પહેલાં કે તેમના મતલબી દીમાગ કેમેરામાં આવે, તે ગાયબ.

૫ સદી પહેલાં સુધી સામાન્ય માણસને શબ્દ વાંચવા નહોતા મળતા, તે માત્ર સાંભળતો હતો. રાજા અને ધર્મના દુકાનદાર તેમને વારંવાર પુનરાવર્તિત કરવા પર ભાર આપતા હતા, ત્યારે તે બ્રેનમાં ફિટ રહેતા હતા, તેમનો અર્થ સમજાતો હતો અને ભલે ને તેમની પાછળ કોઈ કોન્સ્પિરેસી છુપાઈ હોય કે કોઈ હેપીનેસ, તે જીવનનું અંગ બની જતા હતા.