വൈവിദ്ധ്യങ്ങളുടെ ഉണർവ്

ഒരഭിനേതാവിന്റെ അരികിലേക്ക് കഥാപാത്രങ്ങൾ വന്നുചേരുമ്പോഴുള്ള സങ്കലനത്തിലൂടെയാണ് പുതിയ ഒരു വേഷപ്പകർച്ച കിട്ടുന്നത്

- ജി. കൃഷ്ണൻ

നിരീക്ഷണങ്ങളും പരീക്ഷണങ്ങളും നടത്തിയ ധാരാളം കഥാപാത്രങ്ങൾ നമുക്ക് ചുറ്റുമുണ്ടാകും. മികച്ച ആ കഥാപാത്രങ്ങൾ പലതും ഒരു നടന് അഭിനയത്തിലൂടെ നന്നായി ചെയ്യാനാകും. പക്ഷേ ആ നല്ല കഥാപാത്രങ്ങൾ നടനിലേക്ക് വന്നുചേരണം. അങ്ങനെ ഒരഭിനേതാവിന്റെ അരികിലേക്ക് കഥാപാത്രങ്ങൾ വന്നുചേരുമ്പോഴുള്ള സങ്കലനത്തിലൂടെയാണ് പുതിയ ഒരു വേഷപ്പകർച്ച കിട്ടുന്നത്.

“പൂക്കാലം' എന്ന സിനിമയിൽ നൂറ് വയസ്സുള്ള അപ്പു പ്പനെ നടൻ വിജയരാഘവന് അഭിനയിക്കാൻ കഴിഞ്ഞത് അങ്ങനെയാണ്. അതിന് വലിയ അംഗീകാരവും കിട്ടി.

ഇക്കഴിഞ്ഞ നവംബർ 14-ാം തീയതി നാടകാചാര്യനായ എൻ.എൻ. പിള്ള അന്തരിച്ചിട്ട് 29 വർഷം. കോട്ടയത്ത് ഒളശ്ശയിലെ വീട്ടിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്മൃതി മണ്ഡപത്തിൽ പുഷ്പാർച്ചന നടത്തി പ്രാർത്ഥിച്ചതിനുശേഷം "പൂക്കാലത്തിലെ കഥാപാത്രത്തെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു ഞങ്ങൾ.

പൂക്കാലം കഴിഞ്ഞ് വിജയരാഘവനെ വിജയപഥത്തിലേക്ക് എത്തിച്ച മറ്റൊരു കഥാപാത്രം "കിഷ്കിന്ധാകാണ്ഡം' സിനിമയിലേതായിരുന്നു. അടക്കവും ഒതുക്കവുമുള്ള ഒരു വ്യത്യസ്ത വേഷമായിരുന്നു അതും.

"പൂക്കാലത്തിലെ അപ്പൂപ്പന്റെ ഒരുക്കം?

ആദ്യം നാല് മണിക്കൂർ വേണ്ടി വന്നിരുന്നു. പിന്നെ, ചെയ്ത് ചെയ്ത് വന്നപ്പോൾ മൂന്നുമണിക്കൂർ കൊണ്ട് മേക്കപ്പ് കഴിയുകയായിരുന്നു. തല ഫുള്ളായി മുണ്ഡനം ചെയ്തിരുന്നു. ഈ മൂന്നരമണിക്കൂർ സമയം നമ്മൾ അനങ്ങാതെയിരിക്കണം. മുഖത്തെ ചുളിവുകളും ഒക്കെ ഉണ്ടല്ലോ. ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ തന്നെ ബുദ്ധിമുട്ടുകളുണ്ടായിരുന്നു. രാവിലെ മേക്കപ്പ് കഴിഞ്ഞാൽ രാത്രി 9 മണിവരെ ഷൂട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അതു വരെ ഈ സ്ഥിതിയായിരുന്നു. ഡബ്ബിംഗ് സമയത്തും പ്രയത്നം ഉണ്ടായിരുന്നു. തൊണ്ടയിൽ നിന്നുമുള്ള ചെറിയ ശബ്ദത്തിലാണ് സംസാരം. 100 വയസ്സുള്ള ആളല്ലേ. അപ്പോൾ ആ പ്രായത്തിനൊത്ത ശബ്ദം നൽകി. എല്ലാം കൂടി ഒത്തു വന്നു. ഇങ്ങനെ എല്ലാം ഒത്തുവരുന്നതാണ് ഏറ്റവും വലിയ ഭാഗ്യം.