వైపరీత్యాలు కావు..విజ్ఞాన సంకేతాలు!

ఇంకా కొద్ది గంటల్లో తెల్లవారుతుంది. శీతాకాలం అవటం వలన విపరీతమైన చలి.

- - స్వామి శితికంఠానంద

ఇంకా కొద్ది గంటల్లో తెల్లవారుతుంది. శీతాకాలం అవటం వలన విపరీతమైన చలి. ఎప్పటిలాగానే సూర్యదేవుణ్ణి చూస్తామని అనుకున్నారేమో! అప్పటిదాకా గాఢనిద్రలో ఉండి అప్పుడే నిద్రలో కాస్త కల మొదలైంది. ఇంతలోకే మంచాలు కదులుతున్నాయి.తలుపులు, కిటికీలు శబ్దాలు చేస్తున్నాయి. భవనం ఊగటం ప్రారంభించింది. బయట వర్షం చినుకుల శబ్దం కూడా వినిపిస్తున్నది. ఇదేదో వింత కలలాగా ఉంది అని అనిపించి ఉండవచ్చు. ఇంతలోకే పెద్ద శబ్దం. ఏదో బలమైనది శరీరంపై పడింది. అది కలలో భాగంగా జరిగిందా? లేదా బయట తాను ఊహించనిదేదైనా జరుగుతున్నదా? తాను తెలుసుకునేలోపే, తాను గ్రహించేలోపే ఆత్మ స్థూలదేహాన్ని వదిలి, సూక్ష్మశరీరాన్ని తీసుకొన్నది.

మృత్యువు భూకంపం రూపంలో వచ్చి టుర్కీయేలో, సిరియాలో ఫిబ్రవరి ఏడున యాభైవేలమంది 'నిర్భాగ్యుల' పై తన చల్లటి చేతిని పరిచింది. నిద్రనుంచి శాశ్వత నిద్రలోకి తీసుకువెళ్ళింది. లెగిస్తే ఏముంది, మళ్ళీ అదే ఆందోళనలతో, ఒత్తిడి, బాధ్యతలతో కూడుకున్న బరువైన జీవితం. తన ఈ బిడ్డలందరికీ ఆ భారాన్ని తగ్గిద్దామనుకున్నదో ఏమో జగన్మాత వారిని మరణిస్తున్నామని తెలియకుండానే తీసుకుంది. మరణించిన వారికన్నా తమ వాళ్ళనందరినీ పోగొట్టుకొని, తమ సర్వస్వాన్నీ కోల్పోయి ప్రాణాలతో బయటపడిన వారి పరిస్థితి, వేదన, దుఃఖం వర్ణనాతీతం. అంత తన ఒడిలోకి బాధలోనూ వారు తమ మత విశ్వాసం ప్రకారం భగవంతుడి నామాన్ని జపిస్తూనే ఉన్నారు. ఒక మహిళ ‘భగవంతుడా! మమ్మల్ని రక్షించు, మాపై దయచూపు!' అంటూ తన ఏడుగురు కుటుంబ సభ్యులను కోల్పోయి అంత భరించలేని దుఃఖంలోనూ భగవంతుడిని వేడుకుంటున్నది. వారి విశ్వాసం గొప్పది. ఇంత జరిగాక కూడా భగవంతుడి మీద ఇంకా నమ్మకం! మరి భగవంతుడిని తప్ప ఎవరిని ప్రార్థిస్తాం? ఎవరు రక్షించగలుగుతారు? ఎవరు ఉపశమనాన్ని కలిగించ గలుగుతారు? స్థితి ఆయనే. లయ ఆయనే. అనుకంప ఆయనయే. ఆగ్రహం ఆయనే... అన్న భావన.